Ari recenzja

Mam bardzo duży problem z tą powieścią, naprawdę. Ciężko mi powiedzieć czy jest dobra, czy też nie. Czy warto ją czytać, czy nie. Ma wiele zalet, wiele wad, nie mam pojęcia czy mogę ją nazwać złą, dobrą czy przeciętną. Jestem bardzo rozdarta, ale chciałabym tym razem napisać jasno o złych i dobrych stronach książki.

Ari, studentka krakowskiego ASP, prowadzi beztroskie życie. Żyje z dnia na dzień, niczym się nie przejmując. Do czasu...
Dziewczyna pakuje się w poważne kłopoty. W jednej chwili jej świat legł w gruzach. Ari pogrąża się w rozpaczy i problemach finansowych.

Miałam bardzo, ale to bardzo duży problem, żeby wciągnąć się w powieść. Ciężko mi nawet określić, gdzie ten problem leżał, szczerze mówiąc. Nie uważam, że autorka się nie spisała, że jej styl jest przeciętny, że nie może się podobać. W żadnym wypadku. Jestem pewna, że książka jest napisana świetnie, ale możliwe, że nie w taki sposób, jak ja lubię. I nie ma w tym absolutnie nic złego.

Niewątpliwym atutem jest to, że cała książka kręci się wokół artystycznych tematów, które totalnie grają mi w duszy. Nie bezpośrednio jestem związana z tego typu sztuką, która jest przedstawiona w książce, ale zdecydowanie - moje tematy. Dlatego czytało mi się tak dobrze i dość przyjemnie, mimo tego, że nie czułam tego stylu tak w 100%.

Za to za olbrzymią kulę u nogi uważam samą główną bohaterkę. Nie polubiłam jej od początku i im dalej, wbrew pozorom i widząc jej zmianę, nie lubiłam jej jeszcze bardziej. Widziałam wśród recenzentów, że lubili ją z każdą kolejną stroną i wydarzeniem, ale ja miałam dokładnie odwrotnie. Mam wrażenie, że im dalej, tym gorzej i bardziej jej nie lubiłam. Bardzo mi przez to szkoda, bo historia miała niesamowity potencjał, ale przez to, że bohaterka była infantylna i jej priorytety były tak nieracjonalne, że nie mogłam tego wprost znieść. Dlatego później także mnie do siebie nie przekonała.

Bardzo trudno było mi napisać tę recenzję, naprawdę. Uważam, że to historia ze świetnym i dużym potencjałem, ale główna bohaterka ją zepsuła. Mogło być znacznie lepiej, choć nie jest znowu tak najgorzej, ale ciężko mi zakwalifikować tę powieść do jakiejkolwiek kategorii.