Gwiazda Północy, Gwiazda Południa recenzja

Fantastyka kojarzy mi się z magią, dawnymi czasami i cudownymi stworzeniami. Ewentualnie nowoczesnymi cywilizacjami. Bywa jeszcze magia we współczesnym świecie

Natomiast Joanna Lampka, pisząc pierwszy tom swojej serii Mistrz Gry wzięła to drugie, wplotła trochę pierwszego i doprawiła elementami naszego życia codziennego... Brzmi ciekawie, a efekt?

Aline jest tajnym agentem i księżniczką Królestwa Żeglarzy, dowodzi odziałem doskonale wyszkolonych kobiet. Dziewczyny trafiają z podwójną misją do Cesarstwa Słońca, które jest o krok od wojny z Królestwem. Jakby misja niosła za mało zagrożeń, zaczyna się nią interesować sam syn cesarza Ian. Bardzo przystojny syn. Czy Aline da radę wykonać misję nie gubiąc przykrywki i zachować zdrowy (i bezpieczny) dystans w relacji z księciem? Czy oddział niepokonanych i wyjątkowych kobiet może współpracować z mężczyznami Cesarstwa? Wreszcie jak poradzi sobie wojowniczka zmuszona wejść w zasięg prastarej Magii Drzewa Życia? Jaką moc kryją w sobie kamienie, które dodają jej sił?

Od pierwszych stron zostajemy wrzuceni w akcję i przyznaję, że miałam na początku problem żeby się połapać kto jest kim, nie pomylić imion i spamiętać kto jest po czyjej stronie, jednak autorka snując opowieść stopniowo wprawdza nas w historię w odpowiednim tempie. Bardzo podoba mi się przeplatanie historii bohaterów, historią ich rodzimych krajów, dzięki czemu szybko poznajemy dobrze i postaci i cywilizacje, unikając nużących opisów.

Relacja Aline i Iana rozwija się w zaskakującym tempie, bohaterowie nie szczędzą sobie namiętności i muszę przyznać, że autorka świetnie sobie poradziła z opisami - nie są wulgarne czy nachalne, ale zdecydowanie działają na wyobraźnię, sprawiają, że jest to lektura dla dorosłego czytelnika. Gwoli ścisłości mam wrażenie, że raczej dla czytelniczki, bo opisy uczuć i rozterek przeważają trochę nad akcją (choć jak już się zaczynało dziać to ciężko mi było oderwać się od książki). Mimo, że sama zawsze akcji lubię jak najwięcej, przyznaję, że "Gwiazdę Północy, Gwiazdę Południa" czytało mi się naprawdę przyjemnie i już się cieszę na spotkanie z kolejnymi tomami serii.