Dolina szpiegów recenzja

„Dolina szpiegów” to książka, dla czytelników którzy lubią historię, IIWŚ i dreszczyk emocji. Jednak ci z was którzy za takim dreszczykiem tęsknicie także znajdziecie coś dla siebie i niekoniecznie musicie kochać ten wycinek z historii aby cieszyć się lekturą. Fabuła osadzona jest w szczególności, w jednym jej wycinku. Akcja toczy się tutaj od lutego do lipca 1944 roku i skupia swoja uwagę na Kapitanie Abwhery Carlu von Wedelu, Niemcu, który pracuje dla polskiego wywiadu a jego pseudonim to Amber. Z kolei Lothar jest angielskim szpiegiem pracującym dla strony niemieckiej. I jak się możecie domyślać mamy również na kartach powieści polskich cichociemnych, których odwagę i brawurę znamy z historii. Przez połowę powieści akcja toczy się u naszych zachodnich sąsiadów by na drugą jej część przenieść się do Polski. Autor konkretnie umiejscawia ją w Zakopanem a znaczną jej rolę odgrywa Dolina Olczyska i ośrodek szkoleniowy.

Praca szpiega nie należy do najbezpieczniejszych. Trzeba wykazać się dużą przebiegłością, umiejętnością kalkulacji ryzyka i grą aktorską. „Trybiki w mózgu” w razie swoistych „komplikacji” muszą pracować na najwyższych obrotach aby nie dać się złapać na wydawałoby się prostych czynnościach. Do tego znajomość kilku języków obcych i mamy przed sobą głównego bohatera.

Wielu na pewno jest ciekawych dlaczego Niemiec pracuje dla polskiego wywiadu? Czy drogi Ambera i Lothara się kiedyś „przetną”? Co ich skłoniło to tego aby pracować po różnych stronach? Dowiecie się tego z początków książki, gdyż jest to dosyć szczegółowo opisane, przez co ten początek wydał mi się nieco monotonny, jednak później następuje rozwój wypadków o których czytamy z wypiekami na twarzy. Może momentami były one zbyt „łaskawe i cukierkowe” dla bohaterów książki jednak jest to moje subiektywne odczucie. I tylko pisownia imienia głównego bohatera mnie nieco raziła bo jest przez „C” a nie przez „K”.

Z czystym sumieniem mogę polecić książkę zarówno Panom jak i Paniom. Jedni i drudzy się nie zawiodą a dodatkowo ci, którzy lubią romantyczne wątki znajdą tu takowy. Panów on nie przytłoczy a Panie o romantycznej duszy dostaną „swój torcik” ale czy z „wisienką” to tego nie zdradzę.

Dziękuję, za możliwość zapoznania się z lekturą, Wydawnictwu Czarna Owca, autorowi za imienną dedykację oraz Pani Bognie z PRart Media.