Pięćdziesiąt twarzy Greya recenzja

Studentka literatury Anastasia Steele ma przeprowadzić wywiad z Christianem Greyem. I od tego momentu się zaczyna. Grey pragnie Any, ale... na własnych warunkach. Chorych warunkach. Czy Anastasia przystanie na jego propozycję?
😈⛓️🗝️

Ta książka ma już prawie 9 lat, a dopiero teraz po nią sięgnęłam. Głównie z ciekawości, co takiego w tym Greyu jest, że wszystko jest do niego porównywane 😂 Na przykład "365 dni". I muszę powiedzieć, że "50 twarzy Greya" jest o wiele lepsze niż debiut Lipińskiej.

Zaczynając od języka, jakim posługuje się autorka. Nie jest to język potoczny, co drugie słowo nie jest przekleństwem. Nie jest to wybitne, ale czyta się szybko i lekko. Z początku wszystko mi się nużyło, same opisy miejsc zamieszkania, biura, studiów, ale stopniowo zaczęło się rozkręcać 😂 Szczerze mówiąc, spodziewałam się czegoś okropnego, samych scen seksu, łańcuchów, kajdanek, a dostałam coś zupełnie innego - podobało mi się 💁🏼‍♀️ Może Grey nie bawi się "w dziewczyny, kwiatki" i takie tam, ale dla Any się postarał 🙊😅 Jak ja jej zazdroszczę lotu podczas wschodu słońca... Marzenie 😍🌅

Wracając, przed przeczytaniem książki nie oglądałam filmu. I jakie było moje zaskoczenie, kiedy zobaczyłam umowę o Panu i Uległej. Czytając kolejne paragrafy, miałam w głowie tylko "wtf, co to jest?!" 😳 Wszystko wyszczególnione: co Uległa ma jeść, ile spać, w co się ubierać i jakie są jej preferencje seksualne. Do tego ostatniego było kilka załączników 🙉

Po przeczytaniu w końcu obejrzałam film (nie wiem, jak się wychowałam, nie oglądając go wcześniej).
Dawno nie oglądałam takiej adaptacji, która byłaby tak wierna książce. Serio. Zarówno książka, jak i film bardzo mi się podobały. Czytałam opinie, że film nie sprostał wymaganiom czytelników. Dla mnie był super 💛😅 Christian też (lepszy niż Massimo! - przepraszam fanki 🙈) 😏😂