Cienie Pecan Hollow recenzja

Coś dla fanów serialu Ginny&Georgia.

Moim zdaniem książka "Cienie Pecan Hollow " autorstwa Caroline Frost ma podobny klimat do serialu, choć główna bohaterka pod względem charakteru jest totalnym przeciwieństwem Georgii to jednak obie kobiety łączy trudna przeszłość i skomplikowane relacje z córką.

➡️ Książka została podzielona na trzy części.

➡️ Pierwsza osadzona w latach 90 jest niejakim wstępem, zarysowuje nam trudne relacje matki z córką. Tutaj najbardziej książka przypomina mi serial. Kit stara się zapewnić córce spokojny i bezpieczny dom. Niewielkie miasteczko, w którym wszyscy się znają, powinno ułatwić jej zadanie. Jednak kobieta nie potrafi się otworzyć, zintegrować ze społecznością oraz porozumieć z dorastającą córką. A sprawy nie ułatwia jej trzymana w sekrecie przeszłość.

➡️ Druga część to szalone lata 70, ale także początek kłopotów Kit.
Ta część podobała mi się najbardziej. Przypomniała dobry film akcji, a jednocześnie można było poczuć teksański klimat- motele, bary szybkiej obsługi i przemierzanie bezkresnych dróg Stanów Zjednoczonych mustangiem.
Dziecko dorastające bez miłości, przerzucane z jednej rodziny zastępczej do drugiej stanowi łatwy cel.
Trzynastoletnia Kit to sierota, w czasie jednej z ucieczek poznaje Manny'ego, który daje jej jedzenie, schronienie i uwagę, której nastolatka pragnie. Mężczyzna powoli wychowuje Kit dla własnych potrzeb, przygotowując ją do roli swojej partnerki w życiu i w zbrodni. Wkrótce Kit i Manny stają się niesławni dzięki serii napadów na stacje benzynowe w całym Teksasie, zyskując reputację jako duet Texaco

➡️Trzecia to powrót do lat 90, zetknięcia się ze sobą dwóch światów i swojego rodzaju wyrównanie rachunków. Nieważne jak szybko będziemy uciekać przeszłość prędzej czy później nas dopadnie. Bez domknięcia starych spraw nie jesteśmy zdolni otworzyć się na przyszłość.

➡️ Nie spodziewałam się, że książka tak bardzo mi się spodoba.

➡️ Ogromną jej zaletą jest poruszenie syndromu sztokholmskiego, uzależnienia od chorej miłości.

➡️To historia pełna bólu, niesprawiedliwości oraz strachu.
➡️Teoretycznie wszystko mamy jasne- jest dobry i zły bohater. Jednak tak jak w życiu to tylko pozory. Zarówno Manny jak i Kit mieli trudne dzieciństwo.
Człowiek niczego tak bardzo nie pragnie jak miłości i zrozumienia. Niestety na swojej drodze nie zawsze spotykamy odpowiednie osoby, a spragnieni uwagi ignorujemy pierwsze sygnały ostrzegawcze. Wyzwolenie się z chorej relacji wymaga ogromnej odwagi.

➡️ Autorka bardzo realistycznie przedstawiła toksyczną relację pomiędzy bohaterami, udowadniając że pomiędzy miłością a szalenstwem istnieje cienka granica.

➡️ Dodatkowo mamy tutaj mój ulubiony motyw małego miasteczka.

➡️ Historia zapada w pamięć i wyróżnia się na tle innych książek.