Pokot recenzja

Moja przygoda z duetem Sikora-Bielecki rozpoczęła się właśnie od Pokotu. Nie jestem w stanie opisać, jak bardzo żałuję, że nie przeczytałam poprzednich części. To była wyśmienita kryminalna uczta. Oczywiście, książki można czytać osobno, ale… to było TAK DOBRE, że chciałabym móc śledzić losy bohaterów od początku.

Akcja książki dzieje się we Wrocławiu, gdzie grasuje kolejny seryjny morderca. Co bardziej wstrząsające, tym razem jego celem są dzieci. Jest to najtrudniejsze śledztwo w karierze Sikory, ze względu na jego prywatne problemy.

Co mnie zaskoczyło, już od samego początku poznajemy imię i nazwisko mordercy. Wiemy kim jest i czym się zajmuje, towarzyszymy mu w trakcie planowania zbrodni, znamy jego tok myślenia. Na początku pomyślałam, że to trochę bez sensu, przedstawiać mordercę prawie na początku książki, jednak bardzo się myliłam. Wydarzenia dzieję się równolegle, towarzyszymy zarówno śledczym w próbach ujęcia sprawcy, jak i samemu sprawcy podczas planowania i dokonywania zbrodni. Dzięki temu, że znamy tożsamość mordercy od początku, nie szukamy winnego, ale towarzyszymy śledczym w ich poczynaniach. Widzimy jakie błędy popełniają i jak blisko sprawcy są, ile ich dzieli od poznania prawdy. Uważam to za naprawdę świetny zabieg. Zazwyczaj lubię rozwiązywać zagadki razem z policjantami, a tutaj było to dla mnie coś nowego i muszę przyznać, że świetnie się bawiłam.

Znak +18 nie znalazł się na okładce przypadkowo. Zdecydowanie jest to lektura dla dorosłego czytelnika, a myślę, że i dla tych wrażliwszych dorosłych może być ona po prostu zbyt brutalna. Język w książce jest bardzo ostry, nie brakuje w nim wulgaryzmów, czy brutalnych opisów. Autor porusza w książce tematy kontrowersyjny - pedofilia w kościele, a konkretniej próba jego zatajenia.

Głównego bohatera po prostu nie da się lubić. Jest wulgarny, chamski, prostolinijny i zawsze mówi to co ślina przyniesie mu na język. Nawet dla swojego partnera - Michałam jest uszczypliwy i używa wobec niego wulgarnych określeń przez jego orientację seksualną. Nie mniej jednak, w wielu sytuacjach pokazał, że jest bardzo dobry w tym co robi, a także, że jest dobrym przyjacielem i pomimo swoich docinek jest w stanie zrobić wiele dla przyjaciół i pomóc im, kiedy tego potrzebują.

W książce dużo się dzieje, nie ma przestojów, przez co naprawdę trudno się oderwać. Zakończenie daje nam jasno do zrozumienia, że będzie kontynuacja. Książka kończy się tak jak odcinek serialu kryminalnego, że niby coś jest rozwiązane, ale za wszelką cenę chcesz wiedzieć do będzie dalej. Z niecierpliwością czekam na kolejną część.