Ture Sventon w Paryżu recenzja

Ture Sventon to jeden z najlepszych światowych detektywów, dla którego nie ma spraw nie do wyjaśnienia. Tym razem został wezwany do Francji, gdzie pewnej amerykańskiej damie zniknął… zamek. Mały, urokliwy francuski zameczek. Był i nagle jakby rozpłynął się w powietrzu, a wraz z nim wpłacona zaliczka i pośrednik wraz z całym biurem nieruchomości. Gdy detektyw zjawia się w prowincjonalnym hotelu, aby rozwikłać tę niezwykłą zagadkę okazuje się, że sprawa nie będzie tak prosta, jak się spodziewał, a za przeciwnika ma dobrze mu znanego i przebiegłego Łasicę. Do akcji zostało zaangażowanych wiele osób, a czy skończyła się sukcesem to już tajemnica… 

Bohaterowie książki Äke Holmberg „Ture Sventon w Paryżu” to postaci wyraziste, nieco przerysowane – bardzo pewna siebie  i wyniosła dama z Ameryki, nieco chaotyczny detektyw i jego pomocnik będący oazą spokoju Omar, ciekawskie dzieci właściciela hotelu oraz sam właściciel, nieco nieporadny, zalękniony, małomiasteczkowy. Fabuła powieści chociaż momentami nieco pokręcona, w ogólnym ujęciu jest prosta i przewidywalna. Styl i język bywają bardzo chaotyczne, zwłaszcza, gdy na pierwszy plan wkracza Sventon, co podkreśla jego osobowość, jednak nie zmienia to faktu, że momentami czyta się to po prostu ciężko. 

Mając na uwadze fakt, że odbiorcą powieści mają być dzieci, trudno mi określić na ile będą w stanie nadążyć i odnaleźć się w treści, gdy pojawiają się momenty zamętu sianego przez osobę detektywa. Książka ma swój urok, ma charakter starych, klasycznych powieści detektywistycznych. Pod tym względem zdecydowanie wyróżnia się na tle współczesnej dziecięcej literatury detektywistycznej. Jednak należy mieć na uwadze, że nie trafi ona do każdego odbiorcy i nie zachęcałabym do rozpoczynania przygody z tym rodzajem literatury od powieści o Sventonie. 

Książka została wydana w serii Mistrzowie Światowej Ilustracji, która prezentuje klasykę literatury dziecięcej z ilustracjami najwybitniejszych twórców zagranicznych.