Cenny motyw recenzja

"- Otóż to - odparła sąsiadka. - Sama Pani widzi, że to wyjątkowe cacko, ze świecą szukać drugiego takiego samego."

"Cenny motyw" to druga, zaraz po "Kopii doskonałej", powieść Małgorzaty Rogali z Celiną Stafańską w roli głównej. Poprzednia część rozbudziła we mnie miłość do tej serii, która tutaj jeszcze uległa pogłębieniu. Główna bohaterka nabrała teraz pewności siebie i choć w niektórych kwestiach odstaje jeszcze od pełnoetatowej pani detektyw, widać jej zaangażowanie, by to zmienić. Kobieta mierzy się z rozmaitymi lękami, mającymi podłoże w przeszłości i dzięki swojemu samozaparciu, z powodzeniem udaje się jej je pokonać. Oczywiście, na wszystko trzeba czasu i nie inaczej jest tutaj. Celina to postać z krwi i kości, która jest świadoma swoich słabości i sukcesywnie z nimi walczy.

Podobnie jak w pierwszej części, tak i tu mamy do czynienia ze zbrodnią rozgrywającą się w otoczeniu sztuki, z tym że tutaj stykamy z dawną biżuterią, oryginalną i przez to niezwykle kosztowną. Wątkiem łączącym oba tomy jest osoba głównej bohaterki - Celiny - oraz okoliczności śmierci jej rodziców, o których dowiadujemy się tutaj więcej. Niestety, nie wszystkie wątki zostały w tej kwestii domknięte, dlatego też z niecierpliwością wyglądam premiery wznowienia trzeciej części. Oczywiście, zdaję sobie sprawę, że na rynku wydawniczym jest już dostępna kontynuacja, jednak pozostanę już wierna jednemu wydaniu.

Tak jak się spodziewałam, "Cenny motyw" okazał się naprawdę interesującą lekturą, mocno angażującą w losy bohaterów. Niemal z zapartym tchem czytałam kolejne strony i wyglądałam rozwiązania zagadki. Głównym zagadnieniem była tu kwestia wyjaśnienia okoliczności śmierci jednej z postaci oraz wskazanie sprawcy zdarzenia. Zbrodni towarzyszyła kradzież cennego i wyjątkowo oryginalnego pierścionka. O ile w pierwszej części miałam wątpliwości w kwestii skuteczności Celiny Stefańskiej, tak teraz już tak nie było. Z przyjemnością obserwowałam kolejne kroki bohaterki, zmierzające do zdemaskowania zbrodniarza.

Autorka dużo miejsca poświęciła sztuce, na której temat znajdujemy tu wiele ciekawych, a co więcej, prawdziwych informacji. Choć to śledztwo stanowi główny wątek w powieści, pisarka nie szczędzi nam "smaczków" na temat secesyjnej biżuterii i związanych z nią nazwisk.
W tej części rumieńców nabiera również wątek romansowy, który, choć ma znikome znaczenie dla fabuły powieści, dodaje jej pikanterii. Osobiście, bardzo lubię jak występuje on w książkach, dzięki temu wydają mi się one bardziej autentyczne.

Z czystym sercem mogę przyznać, że książka spełniła moje oczekiwania. Z niecierpliwością będę wyglądać trzeciego tomu, pełna ciekawości, jak też potoczą się losy głównej bohaterki i czy sprawiedliwości stanie się zadość.

Moja ocena 8/10.