Królowa cieni recenzja

Celaena wraca do Rifthold, stolicy Adarlanu, by w końcu podjąć walkę przeciwko tyranowi, który zasiada na Szklanym Tronie. Nie jest już tą samą kobietą, która wyjeżdżała, aby udać się do Wendlyn – i bardzo dobrze! Tak samo zmieniło się miasto... ale co się stało? Okazuje się, że w czasie nieobecności Zabójczyni nastąpiło wiele akcji oraz zbiegów okoliczności i nic nie jest już takie, jakim to zapamiętała. Jak sobie z tym poradzi, prowadząc jednocześnie swoje intrygi oraz zastanawiając się jak pokonać siły ciemności, które zaczęły się coraz bardziej rozprzestrzeniać?

Nie chciałam się tutaj bardziej rozpisywać nad tym, co można znaleźć w tej książce. Powiem wam po prostu, że wszystko się zmieniło, że wszystko obróciło o 180 i to bardzo dobrze. Zmiany były konieczne – zresztą pisałam o tym już w recenzji trzeciej części. Akcja toczy się dobrze, nie ma czasu na nudę, zwłaszcza kiedy wkracza do boju Manon lub gdy Aelin wprowadza swoje plany w życie i nie powiadamia nikogo o tym, że jej intrygi sięgają dalej niż się wydaje.
Królowa Cieni to bardzo dobra książka. Może nie tak dobra, jak Dziedzictwo Ognia, ale nie cofa się do tego, co było na początku serii z czego bardzo się cieszę. Jak wspomniałam już wcześniej, wszystko się zmieniło i trudno by było, żeby tak się nie stało. Cieszę się z tego, a w tej książce widać wszystkie konsekwencje tego, co stało się z bohaterami przez te, a nie inne wybory.
Zwłaszcza główna bohaterka... to już nie jest ta wkurzająca Zabójczyni... to prawdziwa kobieta władczyni.

Dlatego książce daję 8 na 10 i serdecznie zapraszam na mojego instagrama - Wilczekczyta