Brzydcy ludzie recenzja

Żaneta Pawlik to jedna z moich ulubionych pisarek książek obyczajowych. Z przyjemnością sięgam po jej pozycje, które zawsze zaskakują mnie stylem pisarskim i emocjami jakie w nich otrzymujemy. Tak też było i tym razem. Kiedy zobaczyłam, że wychodzi nowa powieść autorki bez zawahania po nią sięgnęłam. Czy i tym razem skradnie moje czytelnicze serce?

Henryk ma osiemdziesiąt lat. Od trzydziestu lat jest wdowcem. Od śmierci żony prowadzi on samotne, ale dość uporządkowane życie. W dniu jego urodzin Henryk dostaje prezent, który nie podoba mu się i jawnie to pokazuje. Od tego momentu między nim, a rodziną pojawia się coraz więcej zgrzytów. Mężczyzna otrzymuje wsparcie od pasierbicy swojej córki. Niebawem na jaw wychodzą skrywane od lat tajemnice.

„Brzydcy ludzie” to książka, która jest różna od tych po które sięgam na codzień. Głównym bohaterem jest bowiem osiemdziesięciolatek. Jednak ta historia skradła moje serce! Jest to powieść, która zapadła głęboko w moją pamięć! Jestem nią oczarowana, pokochałam zarówno bohaterów jak i fabułę! „Brzydcy ludzie” to powieść o starości, rodzinie, tajemnicach i wspomnieniach z przeszłości. To opowieść o trudnych wyborach, sile miłości i więzi międzyludzkich.

Henryk to postać genialnie wykreowana. Starzec już od pierwszych stron wzbudził moją sympatię, ale też współczucie. Nie oszukujmy się każdy z nas boi się tej starości jednak Żaneta Pawlik poprzez postać Henryka pokazuje, że starość może być też ciekawa. Chociaż człowiek nie ma już tyle energii i siły to spędzanie czasu z bliskimi i przyjaciółmi jest przyjemne i bardzo potrzebne. Jednak są też ukazane te ciemniejsze strony starości takie jak: utrata przyjaciół, choroby. Autorka przedstawi nam starość w sposób niekoloryzowany, co bardzo cenię w jej powieściach.

Nie jestem fanką długich opisów, jednak tutaj wcale mi to nie przeszkadzało, a wręcz przeciwnie, bardzo były one potrzebne! Żaneta Pawlik ma tak przyjemny styl, że czytanie tej książki mimo tych opisów było niezwykle przyjemne! Ponadto niejednokrotnie ta historia skłaniała mnie do przemyśleń. Nie tylko związanych ze starością, ale i relacjami międzyludzkimi. Przepiękna, poruszająca historia, zapadająca głęboko w pamięci czytelnika.

Reasumując, „Brzydcy ludzie” to powieść, którą bardzo gorąco polecam! Choć w tej książce poruszane są trudne tematy to są one przedstawione w sposób przyjemny w odbiorze, ale też bez zbędnego dramatyzmu! Jak już wspomniałam cenię autorkę za jej styl, umiejętność poruszania trudnych tematów, cudownie wykreowane postaci, oraz tworzenie powieści innych, niebanalnych, emocjonalnych i tak bardzo życiowych! Z całego serca polecam!

IG: libresunn