Brutalne zakończenia recenzja

"Brutalne zakończenia" to drugi tom serii White Monarch. Jest to kontynuacja wydarzeń z "Brutalnych rozkoszy", więc znajomość pierwszego tomu jest wymagana, żeby wszystko zrozumieć.

Pierwsza część mnie nie zachwyciła. Męczyłam ją, przeszkadzało mi zachowanie bohaterów, nie mogłam się zmusić do czytania, a nie pomagało też to, że nie przepadam za głównym motywem, który się tam pojawia. Miałam jednak przeczucie, że kolejne tomy bardziej przypadną mi do gustu i właśnie dlatego skusiłam się na kontynuację. Na szczęście się nie pomyliłam.

"Brutalne zakończenia" przeczytałam w jeden wieczór (dla porównania: "Brutalne rozkosze" czytałam miesiąc). W końcu wkręciłam się w całą fabułę, zaczęła ona zmierzać w tym kierunku, który najbardziej mnie interesował, zrozumiałam jak wygląda struktura Meksykańskiej mafii i nawet polubiłam większość postaci.

Największy problem mam z samą Natalią. Starałam się ją rozumieć, może i postępowała rozsądnie, ale i tak ogromnie mnie irytowała swoimi tekstami czy zachowaniem. Jest naiwna, daje sobą manipulować, praktycznie w każdej scenie działała mi na nerwy, chociaż mimo wszystko zmieniła się w moim odczuciu na lepsze, w porównaniu z pierwszym tomem. Ale za to bardzo polubiłam Cristiano. Jest schematycznym bohaterem, niczym tak naprawdę nie zaskakuje, jednak ma w sobie coś, co sprawia, że czytelnik do niego lgnie.

Co zaskakujące, więcej chemii pomiędzy tymi postaciami odczuwałam przy pierwszym tomie. Tutaj ich relacja rozwijała się bardzo powoli, bez większych szaleństw. Zaczęli się poznawać i było to całkiem urocze.

Jeżeli lubicie:
- romanse mafijne w odrobinę lżejszej odsłonie,
- motywy od wrogów do kochanków i aranżowane małżeństwo,
- gdy w książkach pojawiają się liczne konflikty, tajemnice i nieporozumienia,
- skomplikowane relacje romantyczne,

to "Brutalne zakończenia" są zdecydowanie dla Was. Właściwie to cała seria jest dla Was.

Jestem tym tomem pozytywnie zaskoczona i podobał mi się dużo bardziej, niż pierwszy. Najważniejsze jest dla mnie to, że czytało się szybko i trzymał w napięciu aż do ostatniej strony. A ten cliffhanger na końcu? Potrzebuję trzeciego tomu na już, bo to zakończenie wyrwało mnie z moich puchatych kapci.