Broken asshole recenzja

Autor: M. S. More

Pierwsza miłość jest tą najsilniejszą. Pamiętamy ją zazwyczaj po kilku latach. To przy niej doświadczamy wszystkich emocji, których nikt inny nie jest w stanie nam zapewnić. To uczucie, że to jest właśnie ta osoba, osoba z którą chcemy spędzić resztę życia, jest nieraz obezwładniające. Oczywiście w miarę upływu czasu uczucie może słabnąć i się wypalić, ale niekoniecznie musi tak być.

Gdy Max zauważa swoją dziewczynę Elen w intymnej sytuacji z innym chłopakiem jego serce pęka na pół. Obiecuje sobie, że już nigdy się nie zakocha, a dziewczyny będzie traktował jak zabawki. Trzy lata zajmuje mu trzymanie się tego postanowienia. Pomaga mu w tym fakt, że jest królem szkoły i kapitanem drużyny hokejowej. W pewnym momencie dzieją się dwie rzeczy naraz. Pewna brzydka Beth zmienia swój ubiór i zaczyna się malować, a do miasta wraca Elen. Co z tego wszystkiego wyniknie?

Autorka stworzyła bardzo przyjemną książkę, którą czytało się w mgnieniu oka. Schemat jednak jak każdy inny w tego typu książkach jest powielony. Brzydka dziewczyna, która nagle zmienia się w piękność, szkolny król, który się w niej zakochuje… Cała ich historia nie była dla mnie wielkim zaskoczeniem. Nie czytając książki dokładnie wiedziałam co się w niej wydarzy.

Max zmienia się. Zmienia się tak, że po pewnej scenie aż chciałoby się przewracać oczami na jego zachowanie. Rozumiem, że człowiek może się zmienić pod wpływem miłości i tym podobne, ale tutaj jakbyśmy dostali innego człowieka. Niegdyś zabawowy zmienił się w pantoflarza, który przestał spędzać swój wolny czas z kolegami.

Beth nie miała dla mnie żadnej osobowości. Była trochę bez wyrazu. Niby jest, a tak naprawdę jej nie ma. Nie miała według mnie swojego zdania tylko robiła to co wypadało. W pewnej chwili nudziło mnie słodzenie sobie głównych bohaterów. Czytanie o ich randkach, które stanowiły jedną trzecią książki było nudne.

Książka nie wymaga jakiegoś większego skupienia. Nie ma żadnej intrygi, która zaskoczyłaby czytelnika. Wszystko było przewidywalne. Pomimo to historię Beth i Maxa czyta się bardzo szybko.