Cudze życie recenzja

“Możesz w życiu upaść wiele razy, ważne, żebyś wiedział, kiedy chwycić kogoś za rękę, kto pomoże ci wstać. Nigdy nie lekceważ tego, kogo spotkasz na swojej drodze. Pamiętaj o tym!”

Cześć! 🌼

Paweł Nowak, znany nam dobrze jako Zwyczajny Chłopak wszedł na rynek z genialnym debiutem. “Most ikara” to bardzo wyjątkowa i emocjonalna historia. Dziś chciałabym Wam opowiedzieć o kontynuacji - “Cudze życie” - która w moim odczuciu jest równie interesująca. Autor w tej części skupia się na Grzegorzu, Magdalenie i Dorocie, a dokładnie na tym jak radzą sobie ze stratą. Aby pójść krok dalej i pogodzić się z losem, będą musieli powrócić do przeszłości. Bolesne wspomnienia, które ukształtowały Grzegorza, będą szokiem dla Doroty. Jednak tylko tak, będzie mogła odzyskać spokój.

Spowiedź Grzegorza to bardzo mocna historia, która całkowicie mnie rozbroiła. Autor w bardzo brutalny sposób pokazał jak wygląda rzeczywistość osób homoseksualnych. Ukazał częste wykluczenie ze społeczeństwa, obelgi kierowane w stronę takich osób, czy też stawkę jaką muszą poświęcić aby znaleźć się na szczycie. Pokazuje również konsekwencje złych decyzji którym później trzeba stawić czoło. Pragniemy idealnego życia, które sprawi, że będziemy czuli się PANAMI ŚWIATA. Jednak gdy wejdziemy w buty takiej osoby widzimy całe poświęcenie i trud, który włożyła aby być w tym a nie innym miejscu. Czasami zdarza się tak, że gra jest niewarta świeczki, lub po prostu cena którą musimy poświęcić jest za wysoka. Nasz główny bohater dobitnie się o tym przekonał.

Grzegorz przekonał się również jednak o tym, że miłość i wsparcie może być również bezinteresowne. Przekonał się o tym, że na tym świecie żyją tacy ludzie, którzy będą się o niego troszczyć, mimo, iż ten uważa, iż na to nie zasługuje. Doświadczył bezinteresownej miłości, dzięki, której potrafił stanąć na własne nogi i odbić się od dna.

Ciężko mi ukryć wzruszenie na samą myśl o tej książce, ponieważ autor ponownie złamał mi serducho. Pięknie poprowadził dalsze losy bohaterów, które tak naprawdę były powrotem do przeszłości.
Najbardziej cenię sobie tą książkę za morał i prawdziwość tej historii. I mimo, iż autor pokazał nam bardzo brutalną stronę człowieczeństwa, pokazał nam również i ten promyczek nadziei. Pokazał, że warto wierzyć w siebie i swoje możliwości. Przypomniał, że najważniejsze dla nas powinno być nasze własne życie, a nie to które mogłoby być nasze. Każdy ma swoje demony. Każdy ma swoje problemy. Każdy radzi sobie z nimi na swój sposób. Jedni się poddają, inni każdego dnia walczą mimo przeciwności losu i podbramkowej sytuacji.

Ah! Piękna jest ta historia. Ogromne gratulacje dla ciebie Paweł, ponownie przemieliłeś mnie emocjonalnie. Jednak nie gniewam się, zrobiłeś to po mistrzowsku!

ps. pamiętajcie, że możecie z kimś prowadzić rozmowę, ale nie to jest najważniejsze. najważniejsze jest to aby, SŁUCHAĆ co mówi druga osoba.