Boginie recenzja

Tajemnicza, nieprzewidywalna i zaskakująca, tak w skrócie można opisać najnowszą powieść Alexa Michaelidesa Boginie. Zapraszam więc do klimatycznego Cambridge na spotkanie z grecką tragedią, mitologicznymi postaciami, grasującym mordercą i nieco zagubioną Marianą, która próbuje rozwiązać zagadkę.
Mariana bardzo cierpi po stracie męża. Mimo, że sama jest terapeutką, nie umie sobie poradzić z traumą. Wraca do Cambridge, by wesprzeć swoją siostrzenicę, której przyjaciółka została brutalnie zamordowana. Poznaje tam charyzmatycznego profesora oraz grupę jego fanatycznych studentek, zwanych Boginie. Gdy pojawia się kolejne ciało, kobieta coraz bardziej podejrzewa wykładowcę, za wszelką cenę próbuje udowodnić jego winę. Do czego ją to doprowadzi?

Na wstępie napiszę, że uwielbiam powieści, których akcja toczy się w Cambridge bądź innych, bardzo klimatycznych angielskich uczelniach. Główna bohaterka wraca do tego uroczego miasteczka, choć wiąże się to z wieloma bolesnymi wspomnieniami. To zaskakujące, że choć sama profesjonalnie pomaga ludziom, nie jest w stanie poradzić sobie z własną przeszłością. Na domiar złego pozwala sobą tak perfidnie manipulować. Na miejscu trafia w wir fascynujących wydarzeń, pełnych nawiązań do greckiej mitologii. Uważam, że jest to ciekawy i dość oryginalny element w thrillerach. Fabuła została doskonale skonstruowana, z każdym kolejnym rozdziałem moja ciekawość rosła. Autor bardzo umiejętnie wodził czytelnika za nos, a rozwiązanie kryminalnej zagadki wręcz zwaliło mnie z nóg. W powieści pojawia się kilka intrygujących postaci, a każda z nich wydaje się mieć coś na sumieniu, skrywa jakieś sekrety. Rozdziały opisujące bieżące rozdziały poprzeplatane zostały bolesnymi wspomnieniami z dzieciństwa tajemniczego mężczyzny. Niesamowicie intrygujący wątek, miałam kilka teorii, co do tożsamości chłopca.

Boginie to moje pierwsze spotkanie z twórczością Alexa Michaelidesa. Dałam się porwać tej fascynującej historii, nawet przez moment nie przypuszczałam, jak szalone zakończenie nam autor podsunie. Książkę zdecydowanie polecam, a sama z ogromną ochotą nadrobię poprzednią powieść pisarza Pacjentki.