Bóg nigdy nie mruga recenzja

"Bóg nigdy nie mruga" to pierwsza książka znanej amerykańskiej felietonistki Reginy Brett. Zawiera zbiór porad przydatnych na różne chwile w życiu. Napisane w formie krótkich, inspirujących felietonów, w których autorka odwołuje się do własnych wspomnień, by pokazać, jak na nią wpłynęły i jak zmieniły jej nastawienie. Znajdziecie tu wiele wskazówek z różnych dziedzin, między innymi dowiecie się dlaczego nie warto się nad sobą użalać, marnować czasu na bezsensowne spory, ukrywać emocji, czy martwić się starzeniem. Poznacie sposoby na chandrę i pokonanie złego nastroju. Stosując się do poleceń pisarki, będziecie w stanie zaakceptować swój wygląd i charakter, a co więcej, pokochacie siebie takimi, jacy jesteście!

Nie miałam jeszcze przyjemności czytać poradnika, który utrzymany byłby w tak zabawnej i czarującej formie. Każdy rozdział zawiera w sobie mnóstwa ciepła i empatii, które w magiczny sposób przenoszą się na czytelnika. Kolejne lekcje czytałam z coraz większym zainteresowaniem. Może uznacie, że to, co teraz Wam wyznam, to mowa trawa, ale naprawdę wpłynęły one na moje życie. Zrozumiałam, że nie mogę robić tego, co mi nie odpowiada, nudzi mnie i nie sprawia przyjemności. Dzięki lekturze dojrzałam w końcu do podjęcia pewnych decyzji, które od wielu tygodni odkładałam. Pojęłam, co naprawdę jest dla mnie ważne i na czym muszę się skupić.

"Bóg wybrał dla nas to miejsce, w którym nasza największa radość spotyka się z największą potrzebą świata."

Uważam, że powyższa myśl jest naprawdę piękna i podnosząca na duchu. Książka "Bóg nigdy nie mruga" nadaje się dla osób w prawie każdym wieku, sądzę, że spodoba się ona nastolatkom, jak i osobom dojrzałym i starszym, ze względu na swoją uniwersalność. Bo w końcu w każdej chwili możemy zmienić nasze życie na lepsze, spełniać nasze marzenia i spędzać więcej czasu z bliskimi.

Jeden z rozdziałów, który najbardziej zapadł mi w pamięć traktował o tym, jak nie stać się pisarzem. Czyli tłumacząc dokładniej, opisywał wszystko to, czego nie powinniśmy robić, gdy chcemy zacząć pisać. Nieźle się przy czytaniu uśmiałam, ale zdałam sobie też sprawę, że większość z rzeczy, które wymieniła autorka, przynajmniej w moim przypadku jest prawdziwa. Naprawdę chciałabym zacząć pisać własne opowiadania, ale zawsze coś mnie od tego odwodzi. Tymczasem dowiedziałam się, że by zostać pisarzem trzeba robić tylko jedną rzecz... pisać. Ktoś mógłby powiedzieć, że co to ma niby być za porada? Kiedy jednak człowiek sobie ją przemyśli dokładnie, uświadamia sobie jej głęboki sens. Zamierzam się do niej zastosować :)

Książkę polecam przeczytać, można wynieść z jej lektury naprawdę wiele nauk. Zdecydowanie nadaje się ona na świąteczny prezent, myślę, że każdemu przypadnie do gustu.