Poradnik zabójców wampirów klubu książki z południa recenzja

Czytanie książek do ucieczka od rzeczywistości i od obowiązków, a spotkania klubu książki to jedna z niewielu przyjemności, jaka trafia się w życiu. Któż z nas nie zna takich scenariuszy życiowych? Więc odnajdując je w książkach, nasze serce raduje się podwójnie. No chyba, że do tego wszystkiego dochodzi krew, dużo krwi.. to może się okazać, że nie jest tak wspaniale.. Zawsze przyjemnie jest natknąć się na powieść, która łączy kilka gatunków i perfekcyjnie nimi manewruje. Poradnik Gradego Hendrixa właśnie tak robi, a jego wdzięczne i zarazem dziwaczne początki, wabią czytelnika w fałszywe poczucie bezpieczeństwa, zanim zanurzą go w przerażającą opowieść o nadprzyrodzonej formie zła. Przyznaję, to moje pierwsze spotkanie z tym autorem i szczerze byłam zaskoczona, jak bardzo uzależniająca jest to lektura. Idealne tempo, ostry i dowcipny styl pisania, sprawiały, że była to idealna rozrywka na długie wieczory. Chociaż całość była o wiele bardziej intensywna, niż mogłabym się spodziewać, to ostatecznie trudno mi ją ocenić, bo zawierała w sobie aż tak wiele, bo jest przerażająca na tak wiele sposobów. Owady, szczury, małe przestrzenie i krew. Mnóstwo krwi! A psychologiczny aspekt tego horroru jest jeszcze gorszy. I chociaż nie brak w jej rzeczy, które jeżą włosy na głowie, to z nich wszystkich najbardziej przerażający jest patriarchat i te momenty, w których uciszano kobiety. Mam wrażenie, że Hendrix jest bardzo dobry w pokazywaniu, jak mężczyźni mogą umniejszać i uciszać kobiety, od przemocy fizycznej przez manipulację, po oddzielanie kobiet od ich grupy wsparcia. Jeśli chodzi o ukazanie patriarchatu, to ta książka jest niesamowita. Jeśli chodzi o pokazywanie zmagań i triumfów kobiet, książka jest znakomita. Bo to przede wszystkim triumfalna książka o kobietach walczących o autonomię. Walczących o posiadanie własnej przestrzeni. Walczących o znalezienie solidarności. Kiedy starają się chronić własną rodzinę kosztem innych, dzieją się straszne rzeczy, ale kiedy akceptują, że wszystkie dzieci są ich dziećmi, to wymiatają i poważnie kopią tyłki. Oryginalnie chciałam, aby ten post wyglądał inaczej, chciałam napisać to wszystko inaczej, ale to jeden z najważniejszych aspektów, jaki dostrzegam w tej książce. I mimo, że to przede wszystkim fenomenalna rozrywka, nie sposób nie dostrzec tego wszystkiego co kryje ta historia.