Ksiądz Paradoks. Biografia Jana Twardowskiego recenzja

To jeden z najbardziej znanych aforyzmów niezwykłego duchownego, poety i przedstawiciela współczesnej liryki religijnej.

Ksiądz Jan Twardowski: żołnierz Armii Krajowej uczestniczący w powstaniu warszawskim. Kilka miesięcy po jego narodzinach, jego najbliżsi zostali wysiedleni w głąb Rosji. Do ojczyzny powrócili trzy lata później, bo w 1918 roku. II wojna światowa pozostawiła trwałe piętno na psychice młodego człowieka, który wstrząśnięty wydarzeniami, postanowił zostać kapłanem.

Ileż prawdy jest w przejmujących słowach bohatera niniejszej publikacji:Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą. Były dedykowane innej poetce, Annie Kamieńskiej.

Twórczość ks. Twardowskiego publikowało wiele periodyków, w tym Tygodnik Powszechny. Debiutował w 1937 roku antologią utworów: Powrót Andersena. W 1970 roku popularność przyniósł mu, tomik wierszy Znak ufności. Jego utwory przepełnione są bogactwem środków stylistycznych; pisał o Bogu, wierze, ale i też o zwyczajnych, ludzkich frasunkach. Poznał wielu równie światłych ludzi: Kazimierza Brandysa, Pawła Hertza, Tadeusza Różewicza.

Ksiądz Paradoks stanowi udany debiut Magdaleny Grzebałkowskiej. Biografia nie jest monotonna, całkiem przyjemnie się ją czyta, nie brakuje smutnych i dramatycznych momentów. Autorka jest drobiazgowa, starała się niczego nie pominąć z życiorysu Jana Twardowskiego. Skromnego. Taktownego, Dyskretnego. Powściągliwego. Nie był postacią pretensjonalną, raczej umiarkowaną. Osadza jego dzieje na tle epoki, najważniejszych wydarzeń.

Kwerenda do najłatwiejszych nie należała, pisarce wiele osób utrudniało zadanie, najwidoczniej komuś zależało, aby ta książka nigdy nie powstała. Cenię również taki styl pisania, w którym biografka nie narzuca swojego zdania czytelnikom, wręcz pewne kwestie nie są zamknięte, pozostawione ocenie odbiorców. I za to duży plus.

Ksiądz Jan Twardowski odszedł 18 stycznia 2006 roku. Sprawa pochówku (krypta w Panteonie Wielkich Polaków) tej wybitnej osobistości, wzbudza kontrowersje. Ponoć wolą duchownego było spocząć na warszawskich Powązkach.