Błękitna godzina recenzja

"Błękitna godzina" to najnowsza powieść autorki Pauli Hawkins. Nie czytałam jej wcześniejszych książek, więc nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Miałam nadzieję, że otrzymam ciekawą powieść z zawiłą intrygą kryminalną. A co dostałam ? Na pewno nie kryminał. Według mnie to raczej powieść obyczajowa z elementami kryminału. Jest to historia o sztuce, miłości, stracie i obsesji. O tym, że prawda nigdy nie pozostaje długo ukryta. A scenerią dla tej historii jest odizolowana od świata zewnętrznego przez 12 godzin wyspa Eris.

"Witamy na Eris: wyspie z tylko jednym domem, jedną mieszkanką i jedną drogą ucieczki. Położonej u wybrzeży Szkocji, niedostępnej przez dwanaście godzin każdego dnia."

To właśnie tu przed laty mieszkała i tworzyła dzieła sztuki znana artystka Vanessa Champan. Teraz to dom Grece Hawsell.

W jednej z rzeźb Vanessy odkryto niepokojący szczegół. Prawdopodobnie znajduje się w niej ludzka kość. Czy to może być kość jej zaginionego męża ?

"Zna­le­zio­no ludz­ką kość w rzeź­bie wy­ko­na­nej przez nie­ży­ją­cą już, wiel­ką, sa­mot­ną, enig­ma­tycz­ną Va­nes­sę Chap­man? Tę samą Va­nes­sę Chap­man, któ­rej mąż, powszechnie znany z nie­wier­no­ści, za­gi­nął pra­wie dwa­dzie­ścia lat temu. A jego ciała nigdy nie od­na­le­zio­no."

Jak się okazuje wyspa skrywa jeszcze wiele tajemnic

Paula Hawkins stworzyła ciekawą historię pełną intryg i kłamstw. Tajemnic i skrywanych sekretów. A scenerią rozgrywających się wydarzeń jest mroczna wyspa.
Obecne wydarzenia są przeplatane kartkami z dziennika artystki, co tylko podsyca ciekawość czytelnika. Z jego kart dowiadujemy się więcej o życiu Vanessy, jaką była osobą. O jej relacjach z Grece. Jest to duży plus tej historii. Rzucają one całkiem nowe światło na całość i pomagają w odpowiedzi na wiele pytań. Tu przeszłość przeplata się z teraźniejszością. Zagłębiamy się w świat psychologii, obserwując rozterki, problemy, z jakimi muszą zmierzyć się bohaterowie.
Mroczny klimat wyspy otula czytelnika dając poczucie niepewności, które nie ustępuje aż do samego końca powieści.
Akcja była bardzo powolna, a bohaterowie byli bez wyrazu, niemający żadnych uczuć oraz emocji.
Spodziewałam się dużo po tej historii, przede wszystkim napięcia, którego nie dostałam. Nie wywołała u mnie większych emocji. Książka mnie nużyła i czytałam ją bardzo długo.

Dziękuję Wydawnictwu Filia za możliwość przeczytania książki i napisania recenzji