Sukcesja recenzja

Bardzo mi się podobała seria "Eryka Olbracht" pani Joanny Dulewicz, dlatego bez namysłu wzięłam na tapetę książkę "Sukcesja". Nie zawiodłam się również tym razem. Pozycja ta okazała się z rodzaju tych "nieodkładalnych", nie można się od niej oderwać.

W książce tej autorka pokazuje nam wiele rodzajów miłości. Można powiedzieć, że jest to główny motyw krążący w całej fabule.
Moim zdaniem nie jest to typowy kryminał, bardziej powieść, thriller psychologiczny. Bardzo wciągający, łączy bieżące wydarzenia z tymi, które wydarzyły sią dwadzieścia lat wcześniej. Bardzo dobrze napisana historia umieszczona w okolicach Kielc. Jest tu sporo postaci, które są bardzo dobrze wykreowane, których losy w różny sposób się poplątały.

W zabytkowym, odremontowanym dworku nieopodal Węglanowa spadkobierczyni majątku Aleksandrowiczów, Sara organizuje przyjęcie dla rodziny, przyjaciół i sąsiadów. Większość zaproszonych gości ma żal do gospodyni, że to ona została właścicielką pięknej posiadłości i zazdroszczą jej tego.
Wśród gości jest Tomasz Wilecki z żoną i dziećmi oraz towarzyszącą im jego matką. Wilecki jest znanym lokalnym biznesmenem, który przejął firmę po zmarłym ojcu. Nie ma on najlepszej opinii, to typowy kobieciarz rozpuszczony przez matkę, która zawsze tuszowała wszystkie jego wybryki. Żona również przymyka oczy na jego liczne romanse, gdyż jest zależna od jego pieniędzy a Inga uwielbia zakupy i dbanie o swój piękny wygląd. Niestety, podczas przyjęcia, w jednym z pokoi na piętrze dworku, zostają znalezione zwłoki Tomasza Wileckiego. Komu zależało na jego śmierci? Okazuje się, że niemal każdy z uczestników przyjęcia miał motyw i sposobność aby zamordować biznesmena.
Komisarz Borys Bulsa rozpoczyna śledztwo. Czy uda się znaleźć sprawcę? Kto zabił Wileckiego i dlaczego?

Akcja prowadzona jest dwutorowo, narracja z perspektywy kilku osób, i to jest moim zdaniem atutem tej powieści. Autorka prowadząc w taki sposób fabułę nie pozwala nam się nudzić.

Polecam, bo warto przeczytać.