Bezzmienna recenzja

Niebanalnie jest żyć w erze wynalazków. Cudownie jest podziwiać wiktoriański Londyn z pokładu sterowca czy być świadkiem transmisji eterycznej. Wszystko oczywiście w swoim czasie. Nie może zabraknąć wyśmienitej popołudniowej herbatki oraz wybornego podwieczorku. Niezawodna parasolka także jest pod ręką. Model tym razem o wiele bardziej bojowy niż słoneczny czy nawet deszczowy. Jedno jest pewne, przygód pełno a z Alexia Maccon, lady Woolsey, nudzić się nie przystoi.

Alexia znów ma ręce pełne roboty. Ani chwili wytchnienia ! Gdy wychodzi na kolejne spotkanie Gabinetu Cieni, okazuje się, że na trawniku stacjonuje cały pułk wilkołackiej watahy żołnierzy, który właśnie powrócił z kolonii. Czyż nie mogli już rozstawić się za domem ? Nie pomaga fakt, że jej małżonek zamiast wyjaśnić dawne sprawy i urazy ciągle gdzieś znika. Jakby tego było mało, nad Londynem zawisła plaga humanizacji. Każdy wilkołak i wampir staje się na powrót śmiertelny, a duchy po prostu znikają. Oskarżenia spadają na jedyną bezduszną w tym rejonie. Alexia nie pozostaje im dłużna. Śledztwo prowadzi ją aż do deszczowej i ponurej do granic możliwości Szkocji, ojczyzny jej męża. Bałagan jaki tam zastanie lepiej z grzeczności przemilczeć. Ale bez obaw. Lady Maccon podoła każdemu wyzwaniu.

Kolejna porcja okropnych kapeluszy Ivy, najnowsze nabytki Lorda Akeldamy, najnowszy krzyk mody z Paryża oraz atrakcje związane z odwijaniem mumii. Wszystko to i jeszcze więcej w bezzmiennie wspaniałej drugiej części przygód Alexii. Ślub z lordem Macconem zdecydowanie nie osłabił chęci bohaterki do ekstremalnym przygód. Akcja wyśmienita, a jej nagłych zwrotów przewidzieć nie sposób. Bawiłam się jak zawsze wyśmienicie w towarzystwie bohaterów tej książki. Poczucie humoru autorki nie raz da o sobie znać. Co zaś się tyczy samego zakończenia tej książki... jest tak dramatyczne, że nie wiem za sprawą jakiego cudu dotrzymam do premiery tomu 3.