Beautiful Graves recenzja

Mając osiemnaście lat Ever poznała swoją bratnią duszę. Joe wydawał się jakby stworzony dla niej, a jednak mija sześć lat podczas których Ever diametralnie zmieniła swoje życie. Choć może właściwiej byłoby powiedzieć, że tylko egzystuje przytłoczona poczuciem winy i straty. Na szczęście na jej drodze staje Dominic, jej zupełne przeciwieństwo i szansa na powrót do normalności. Ale co zrobić, gdy przeszłość nie daje o sobie zapomnieć?

Wydawnictwo ostrzega, że powieść to rollercoaster emocji i nie ma w tym ani krzty przesady. Nie pamiętam kiedy (jeśli w ogóle) podczas lektury doświadczyłam takiej palety uczuć. Od rozbawienia i zaciekawienia przez zaskoczenie do smutku i złości. Ilość emocji wcale nie ułatwiała czytania książki, wielokrotnie musiałam robić kilkuminutowe przerwy, by przetrawić to co właśnie przeczytałam, by spróbować zrozumieć i zastanowić się jak sama bym zareagowała w danej sytuacji. Autorka nie oszczędza swoich czytelniczek. Sama przyznała, że pisząc powieść musiała wyjść ze swojej strefy komfortu, a jednocześnie sprawiła, że my również ją opuszczamy.

Z pewną obawą podchodziłam do lektury książki z wątkiem trójkąta miłosnego. Zupełnie niepotrzebnie, bo nie mamy tu do czynienia z kobietą, która nie potrafi wybrać pomiędzy dwoma mężczyznami i obu widzi za nos. Ever jest młodą kobietą, która doświadczyła ogromnej straty, a jej rozterki są w pełni uzasadnione i przedstawione w taki sposób, że dość łatwo można zrozumieć jej motywację. Tylko raz tak mnie zaskoczyła/zdenerwowała/wprawiła w osłupienie, że miałam ochotę rzucić książką.

Niestety ogólne dobre wrażenie z lektury zostało zniszczone przez ostatnie 40 stron. Jestem aż zła na Autorkę, że zepsuła mi tak piękną historię. Bo zupełnie niepotrzebnie nagle dostajemy masę negatywnych informacji o jednym z bohaterów i okazuje się, że wszyscy się wszystkiego domyślali tylko nikt nic nie mówił. Było to tym bardziej zbyteczne, że nie miało już wpływu na decyzje innych bohaterów. A druga sprawa to na sam koniec dostajemy po raz pięćdziesiąty tę samą dramę, co jest i zbyteczne i nudne. Zapewne nawet za dziesięć lat, gdy będę wspominać o książce nadal będę się irytować z powodu takiego zakończenia. Bo poza tym "Beautiful Graves" to przepiękna powieść, którą mogę szczerze polecić.

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Luna.