Dom z ogrodem tanio sprzedam. Świąteczne porządki Genevieve Hibou recenzja

W moim życiu objawia się dziwne zjawisko – jak daję się porwać romansom tak czytam je maniakalnie do upadłego. Jak oddaje się obyczajówkom tak dla nich potrafię zarywać nocki. A jak daję się wciągnąć w kryminalne intrygi tak później „zjadam” opowieści o morderstwach jedno za drugim z niemalże otwartymi ustami. Tak jest i tym razem – na warsztat wyciągam kryminał jeden za drugim, nie ważne w jakiej formie, ale szukanie winowajcy (szczególnie, że dzisiaj mamy Halloween) zdecydowanie poprawia moje samopoczucie!

Autorka oddaje nam w dłonie krótką książeczkę, w której znajdziemy dwa opowiadania. W obu udział bierze emerytowany już komisarz Serge Olovski, który (tak mi się wydaje) potrzebował impulsu, by jego życie znowu miało trochę światła, po tym jak zmarła jego ukochana żona, a on został sam w wielkim, pustym domu. Mimo wszystko pałam pełną sympatią do starszego pana, nawet jeśli uchodził za dziwaka i musiał opuścić swoją strefę komfortu, by móc rozwikłać zagadkę związaną ze śmiercią.

Pierwsze opowiadanie jest bardzo poukładane. Mamy ofiarę - młodego mężczyznę, dochodzenie, kilka możliwości i znalezienie winnego. W sumie nic nadzwyczajnego, a jednak jakoś tak zupełnie w moim guście (chyba się starzeję :D). Zaś drugie opowiadanie, gdzie poznajemy sąsiadkę naszego stróża prawa (zresztą Serge z nudów ją podglądał) było dla mnie całkiem intrygujące. W końcu babeczce ginie syn, a ona w sumie podeszła do tematu bardzo lekko i bez większego przejęcia. Nawet myślałam, że pani Hibou to taka kobieta dość skryta – wiecie, nie chciała przeżywać straty przy obcym, ale koniec końców zobaczyłam ją jednak jako damę pełną gębą. Więcej jednak nie spoileruję!

Przeważnie nie sięgam po tak krótką formę pisarską, bo mam wrażenie, że historia się kończy zanim się porządnie rozkręci. Mimo wszystko są takie dni (przeważnie są to soboty) gdzie obowiązki są na pierwszym planie, a człowiek ma ochotę czytać coś szybkiego i lekkiego, w sam raz na jesienne popołudnie. I tutaj idealnie efekt zdaje pozycja od pani Elizy. Krótko, na temat, bez zawrotnego tempa, ale z konkretami i przyjemną fabułą. Myślę, że sięgnę po inne dzieła spod jej ręki.