Wina wina recenzja

Sięgnęłam po Wina Wina ze względu na wszechobecne głosy zadowolenia, moja zaufana osoba również ją polecała, więc dlaczego nie spróbować? Lubię się czasem pośmiać, lubię lżejsze lektury, no i już teraz mogę powiedzieć, że jest to z pewnością jedna z fajniejszych komedii kryminalnych jakie miałam okazję poznać. Ale od początku!

O czym to jest?
Główna bohaterka to słynna restauratorka, która postanawia rozpocząć swoją przygodę z winnicą, jednak ktoś jest przeciwko niej... Przypadkiem zostaje wplątana w liczne morderstwa, których miała być celem. Wszyscy uczestnicy zgromadzenia, podczas którego doszło do zbrodni, muszą pozostać na miejscu wydarzeń, dopóki ta zagadka nie zostanie rozwiązana, w śledztwo angażują się komendant policji oraz prokurator.

Co mi się podobało?

Co mi się nie podobało?
Szczerze, nie potrafię przywołać konkretów, na pewno były takie fragmenty, ale to ze względu na czysto subiektywny odbiór, książka sama w sobie bez istotnych wad, a przynajmniej ja nic takiego nie wyłapałam. Jedynie zabrakło mi w niej iskry, która sprawiłaby, że byłaby dla mnie czymś niesamowitym, ewentualnie mogłabym przywołać finał, który był dość blady.

Naprawdę fajnie spędziłam z nią czas, nie było to coś co czytałabym z wypiekami na twarzy, nie zachwycam się, nie śmiałam się do rozpuku, ale czytanie mnie nie męczyło. Było lekko, przyjemnie i zabawnie, ale jeśli potrzebujecie oddechu to ta historia będzie idealna.

Książka została zrecenzowana w ramach Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.