Ostatnie królestwo recenzja

Przeczytałam Trylogię Arturiańską i wydawało mi się, że wiem już wszystko o tym jak pisze Bernard Cornwell. Jakże się myliłam! Książka otwierający nowy cykl o walkach z wikingami.
Książka ma wiele więcej humoru niż poważna Trylogia, autor często puszcza do nas oko.
Autor wprowadza nas w brutalny świat, który jest ciężki do zrozumienia dla współczesnego człowieka, okrutny, bezlitosny ociekający krwią, nad którym świeci łuna wojny. Poznajemy ten świat oczami chłopca, którego okoliczności zmuszają do bardzo szybkiego wejścia w dorosłość. Jego świat w wieku niespełna dziesięciu lat zmienia się o 180 stopni i już nigdy nie będzie taki sam. Od tej pory będzie mu towarzyszyła śmierć i rozdarcie apatryda. Przyjaźń, miłośc, lojalność i zemsta wszystko to jest świetnie opisane na ponad 500 stronach książki, która ani przez chwilę nie nudzi wręcz przeciwnie zabiera sen i grozi przejechaniem właściwego przystanka
Ruszcie wraz z Utherem w ogień wojny.

Co ja mogę powiedzieć o książce, to Cornwell, porywający, wciągający, napisany świetnym stylem trzymającym w napięciu i zmuszającym do przeżywania każdego wydarzenia.
Mi pozostaje czekać na kolejny tom z niecierpliwością!