Studnia Johna recenzja

Lubicie książki, w których fabuła otoczona jest aurą tajemniczości i intryguje od pierwszych stronic? Właśnie chcę wam polecić niezwykle ciekawą,całkiem inną i nietuzinkową powieść, która pozwoliła mi miło spędzić pierwszy dzień września. Lektura wciągnęła mnie bezgranicznie a czytało mi się ją naprawdę w ekspresowym tempie. Aż mi żal było, gdy dotarłam do końca powieści. Autor zastosował genialną narrację, przez co cała opowieść jest wyjątkowo przystępna oraz zagadkowa. Umiejętnie mylił domysły wieloma zwrotami akcji, przez co nie można było domyślić się finału a przyznam, że zupełnie się niczego nie spodziewałam.
Emerytowany urzędnik wojskowy John Evans, przenosi się wraz z żoną do posiadłości Mortonów, która otoczona jest mgłą i spełnia najlepsze warunki do hobbystycznego ogrodnictwa. Za domostwem w ziemi znajduje się ogromna wyrwa, która nazywana jest studnią. Nasz bohater oprócz uprawy swojego ukochanego i zakazanego kaktusa, kupowaniu żyłek do wędkowania, ma nową pasję, którą stało się zmierzenie głębokości dziury oraz dowiedzenie się, co się w niej znajduje. Nowi mieszkańcy odczuwają zagadkowe zjawiska i doświadczają tajemniczych i niecodziennych rzeczy. Dziwne jest też to, że sąsiedzi milczą i nie chcą wyjawić prawdy o tym miejscu.
Czy ich zamieszkanie w Lyden było aby na pewno dobrym wyborem? Jak wpłynie na małżeństwo to miejsce? Czy Johnowi uda się wreszcie zbadać studnię i zmierzyć jej głębokość? Czy mężczyzna jest bezpieczny a może grozi mu ogromne niebezpieczeństwo?
Jestem pewna, że chętnie sięgnięcie po tę pozycję i zaczytacie się w tej historii, gdyż idealnie nadaje się na jesienne, długie wieczory. 200 stron nie jest
zbyt wielkim wyzwaniem a dostarczy wam mega wielu wrażeń i przeżyć. Ja czytając byłam w wielkim napięciu i czasem zszokowana, aż nie dowierzałam. Uważam, że powinniście spróbować rozwikłać tę zagadkę wraz z bohaterem, bo ja jestem nią zachwycona. Naprawdę polecam całym sercem.
Dziękuję wydawnictwu Borgis za wspaniały egzemplaż recenzencki.