Patostreamerzy recenzja

Po kryminał „Patostreamerzy” Wojciecha Kulawskiego sięgnęłam z ciekawości. Zainteresował mnie opis książki oraz to, że wiedziałam, iż w śledztwo będzie zaangażowany dziennikarz. Bardzo lubię motyw dziennikarstwa śledczego poruszanego w powieściach kryminalnych. Przyznaje, że przed przeczytaniem tej pozycji nie miałam wiedzy na temat zjawiska patostreamingu. Po zapoznaniu się z treścią tej książki stwierdzam, że ludzkość sama dąży do swojej zagłady. W trakcie czytania nie dowierzałam, że ludzie mogą być tak głupi, że mogą robić takie rzeczy i jeszcze szukać w tym sensacji. Nikogo już nie dziwi picie piwa na czas, ale jak czytam o ludziach, którzy obklejają twarz taśmą czy robią selfie z obsraną pieluchą dziecka, to tracę wiarę w ludzkość.

Akcja rozpoczyna się znalezieniem ludzkich zwłok, które zostały potraktowane ze szczególnym okrucieństwem. Narrator prowadzi akcje z dwóch perspektyw: śledczych prowadzących tę sprawę oraz dziennikarzy, który przygotowując się do artykułu, natrafiają na filmik z tortur ofiary, który był na żywo transmitowany w sieci. Dodatkowo mamy dwie linie czasowe: obecna oraz sprzed dwóch lat, opowiadająca o grupie tancerzy, którzy wyjechali na Roztocze, aby ćwiczyć taniec. Losy wszystkich bohaterów wiążą się ze sobą w zdumiewający sposób.

Podobało mi się to, że bardzo realnie zostało ukazane śledztwo. Akcja nie pędzi na łeb na szyję, tylko jest bardzo wyważona i powolna tak jak w prawdziwym życiu. Nie lubię kryminałów, których akcja trwa raptem dzień czy dwa. Tu wydarzenia mamy rozłożone na kilka tygodni, a nawet miesięcy. Wciągnęłam się bardzo w lekturę, aczkolwiek muszę przyznać, że przewidziałam, kto jest zabójcą.

Każdy z uczestników warsztatów tanecznych dzielił się z pozostałymi traumatycznymi historiami ze swojego życia. Był to dla mnie bardzo interesujący motyw. Zafascynowałam mnie historia jednej z bohaterek Marii Prymas, której ojciec był katem w PRL-u. Zamierzam dokładniej zgłębić ten wątek.

Książkę czytało się bardzo szybko, miała trochę wysoki próg wejścia, aczkolwiek później się gładko przez nią płynęło. Bardzo zaangażowałam się w to śledztwo, dopingowałam śledczych i zagryzałam zęby, gdy ginęły kolejne osoby. Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl, za co serdecznie dziękuje. Spotkała mnie bardzo miła niespodzianka: dedykacja oraz autograf autora, bardzo za to dziękuje i obiecuje zapoznać się z pozostałą twórczością pana Wojciecha. Pozycję tą polecam zarówno starym wyjadaczom kryminałów, jak i dopiero początkującym w tym gatunku czytelnikom.