Deadline recenzja

Rynek książki znam tylko od strony. czytelnika. I to nawet nie jakoś specjalnie dobrze, bo muszę przyznać, że wszystkie afery zarówno te większe, jak i mniejsze mnie omijają 🙈
Jak już naprawdę dzieje się coś poważnego to i tak dowiaduję się po czasie 🤭

Tym bardziej ucieszyłam się, gdy trafiła do mnie książka Magdaleny Majcher "Deadline", która została przedstawiona jako thriller psychologiczny odsłaniający kulisy polskiego rynku wydawniczego!

Czy może być coś lepszego dla książkoholika?

No ale zapowiedź to jedno, a jak jest w rzeczywistości?

Od samego początku polubiłam główną bohaterkę! Poczułam do niej dużo sympatii, możliwe, że to z powodu wspólnych przemyśleń.
Pani Magdalena idealnie oddała moje myśli i emocje. Nie ma co się oszukiwać. Branża wydawnicza to przede wszystkim biznes. Choć wielu z nas chciałoby widzieć w niej głębszy sens, wydawanie książek z powodu misji, spełniania marzeń pisarzy i czytelników to niestety na pierwszym miejscu są wyniki finansowe.

Pani Magdalena jest doświadczoną autorką, na swoim koncie ma już ponad trzydzieści powieści więc chyba nie ma lepszej osoby która mogłaby nam odsłonić chociaż fragment niedostępnego dla zwykłego śmiertelnika świata.
Myślę, że autorka dojrzała do tego, aby dokonać pewnych rozliczeń oraz podsumowań.
Ale bez obaw!
Wszystko jest zrobione w przemyślany sposób, nie goniąc za słabą sensacją, nie oskarżając. Opisane problemy mają merytoryczne podstawy i trudno się z nimi nie zgodzić. I to najbardziej doceniam.

Jednak kulisy wydawnictwa to tylko pierwsza warstwa książki. Drugą jest oczywiście zapowiadany thriller psychologicznych

Główna bohaterka nie tylko mierzy się z zastojem twórczym, ale zostaje również wciągnięta w niebezpieczną grę. Powoli jej całe życie przejmuje strach, a kobieta popada w coraz większą paranoję. Razem z bohaterką osuwamy sie w przepaść, jednocześnie odkrywając kolejne tajemnice z jej przeszłości, bo autorka nie podaje nam wszystkiego od razu na tacy.

Deadline to nie tylko znienawidzony termin dla pisarza, ale jeśli cofniemy się do pierwotnego znaczenia, czyli linii której nie mogli przekraczać więźniowie, a ten kto odważył się to zrobić, musiał liczyć się z tym, że czeka go śmierć dostrzeżemy, że bohaterka właśnie balansuje na takiej linii, ale w jej przypadku jest to racjonalność i strach.

Minusy?

Paradoksalnie zabrakło mi... Thrillera! A ściślej rzecz ujmując nastroju tajemnicy, niepokoju czegoś, co wbije mnie w fotel i nie pozwoli odłożyć książki.

Najbardziej czekałam na kolejne smaczki z rynku wydawniczego, chyba jednak odkryłam w sobie gen plotkary. 😃