Wolff recenzja

Czy ta historia to bajka o Czerwonym Kapturku i Złym Wilku? Coś w niej jest... Czerwony Kapturek to Amelia Wysocka. Młoda dziewczyna, która pół swojego życia dzieli ze swoją przyjaciółką Amandą- epilepsją, na którą choruje.
"Z epilepsją jest tak, że człowiek ją akceptuje i traktuje jak najlepszą przyjaciółkę albo wręcz przeciwnie, jak wroga".
Melka, choć nie było to łatwe, wybrała tę pierwszą opcję i nauczyła się życia z chorobą. A kiedy nastąpiła akceptacja, że nie jest sama i ciągle będzie jej towarzyszyła Amanda, ataki ustały, a jej życie stało się na pozór normalne. Jednak spokój ten zakłóciło spotkanie przez nią "Złego Wilka w lesie", Wilka Olka, a raczej Aleksandra Wolffa, który wpadł w nie lada tarapaty...
Już na pierwszy rzut oka widać było, że mężczyzna nie jest typem grzecznego chłopca z sąsiedztwa. Miał swoje za uszami i czuć było od niego niebezpieczeństwo.
Jednak Melka i jej dobre serce postanawiają mu pomóc. I choć ich drogi rozchodzą się równie szybko jak się zetknęły, Olkowi nie łatwo przychodzi zapomnieć o dziewczynie. Co też wymyśli by ponownie spotkać się z Melką? Czy przeznaczenie istnieje i ma jakieś niecne plany dotyczące tej dwójki? Co takiego jest w tej nieurodziwej dziewczynie, że potrafiła znaleźć drogę do "drania z dziurą zamiast serca"?

🔹️ 🔹️ 🔹️

Powiem szczerze, to było moje pierwsze spotkanie z Autorką i już dziś mówię, że na pewno nie ostatnie! Zostałam pochłonięta przez tę historię i lekkość pióra Autorki z taką łatwością, że nie wiedziałam kiedy, a książka dobiegła końca. Iza w tej historii potrafiła mi tak zagrać na emocjach, jak mało kto. Huśtawka jaką dostałam bujała się w przód i w tył. Kiedy na mojej twarzy gościł uśmiech, Ona kolejnym zdaniem zwalała mnie z nóg chwytając za serce i wyciskając z oczu łzy smutku.
Ta historia jest wyjątkowa, grająca na najdelikatniejszych strunach uczuć. Będzie zabawnie, smutno, wzruszająco, boleśnie, ale także namiętnie, gorąco i niebezpiecznie. Autorka pokaże nam jak ważna w naszym życiu jest rodzina i przyjaciele. Da nam lekcje jak bardzo możemy się mylić kierując się stereotypami. Dostaniemy lekcję o niełatwej walce z chorobą, poświęceniu, ale również pokaże nam, że mimo popełnionych błędów nigdy nie jest za późno na czynienie dobra. Udowodni, że mimo błędnych decyzji każdy zasługuje na szczęście i zaznanie miłości.
Ja dziękuję Izie za szansę poznania historii Olka i Melki, która na pewno, nie tylko mnie nie da łatwo wyrzucić się z głowy i serducha.
I choć polubiłam naszych bohaterów, nie sposób mi nie wspomnieć, że całe show skradła Babcia, którą wprost pokochałam. A i chętnie przeczytałabym losy Balcera i Niny, którymi zaciekawiła Nas Autorka.
Nie pozostaje mi nic innego jak zachęcić Was do sięgnięcia po tę pozycję. Nada się idealnie by rozgrzać Was w te coraz chłodniejsze wieczory dostarczając wszystkiego co potrzebne.