Tajne przez magiczne recenzja

Cały świat jest przeciwko Tobie, uważasz, że dobrze robisz próbując zacząć wszystko od nowa. Świat fantazji, który staje się rzeczywistością. Sam nie wiesz co jest prawdą, a co nie. W dodatku wszyscy są w to zamieszani, a z rodziną jednak się wychodzi dobrze tylko na zdjęciu.

Ciekawa historia, w której rządzą nadprzyrodzone moce, istoty z innej rzeczywistości, a krasnoludki mają mordercze zdolności. Z początku wydawała się lekką historią, z nutką chaosu i niepewności czającą się tuż za rogiem. Wyszło z tego dwa miesiące zwariowanego życia pani woźnej, gdzie wszystko jest możliwe.

Agata jest roztrzepaną, bardzo chaotyczną osobą. Ma problemy, z którymi nie potrafi sobie poradzić, aby odetchnąć i tchnąć coś nowego do swojego życia podejmuje pracę jako przedszkolanka. A pomysł na przedszkole rodem z piekła jest nietuzinkowe i genialne. Wpasowuje się w mój czarny charakter. Ładnie autorka zatoczyła koło wokół postaci i całej historii. Wszystko jest powiązane, a zbieg okoliczności nie istnieje przez przypadek. Dzięki formie pamiętnika możemy bardziej poczuć się główną bohaterką, choć emocje jakie jej towarzyszą są czasami dość sprzeczne. Nie trafisz za nią. Jest przeciętna ze skłonnością do autodestrukcyjnych zachowań. Niekiedy miałam też wrażenie, że ramy czasowe gdzieś się zacierają i nie wiedziałam, w którym momencie jestem i jak mam odbierać niektóre sytuacje. Czytało mi się bardzo przyjemnie, lekko. Ciekawie autorka przedstawiła codzienność przedszkola, czy samej pracy w nim. Tak naturalnie, czuło się jakby się tam było. Stosunki pomiędzy poszczególnymi postaciami są zawiłe i niejednoznaczne. Jednak sam pomysł połączenia świata fantastycznego z kulturą słowiańską był bardzo dobry. Znajdziemy tu też humor, dużo akcji. Kawał dobrej roboty. Wciąga, nie da się oderwać. Niektóre wątki mogłyby być bardziej rozwinięte, dociągnięte, dopracowane, a i tak świetnie się bawiłam. Potrzebowałam takiego odstresowania i odciągnięcia uwagi od rzeczywistości.

Humorystyczna powieść fantastyczna, z nutką szaleństwa i krwiożerczych małych bąbli. Jednak przedszkole może być przerażające nie tylko dla dzieci, a krasnoludki nie są słodkie i niewinne. Wpadnijcie na niecodzienną historię.