Rzym to ja recenzja

Książki historyczne mogą być drogą przez mękę, szczególnie dla tych, którzy dopiero zaczynają z nimi swoją przygodę, ale mogą również być creme de la creme. I tym właśnie jest książka „Rzym to ja” Santiago Posteguillo śmietanką zarówno dla pasjonatów historii jak i dla osób mniej zaznajomionych z przeszłością, które mają ochotę pogłębić swoją wiedzę dzięki doskonale skonstruowanej powieści historycznej lub zwyczajnie dobrze się bawić.

Książka ta opowiada nam historie Rzymu I w p.n.e. w czasie trwających wewnątrz walk o władze dwóch stronnictw: optymatów i popularów.

Mimo, iż narracja opiera się głównie o postać Gajusza Juliusza Cezara i jego wystąpienia w roli oskarżyciela Dolabelli to autor doskonale kreśli nam szerszy kontekst epoki i zdarzeń nie zapominając umieścić w niej takich aspektów jak opis bitew, relacji społecznych- miłości, kłótni, zdrad, przyjaźni, sposobu spędzania wolnego czasu, celu życia czy budowania relacji międzyludzkich. Ogromną zaletą książki jest ukazanie wydarzeń z perspektywy nie tylko samego Cezara ale również najbliższych mu osób: jego matki, żony, wuja czy przeciwników politycznych.

Malowniczo ukazuje nam również ulice i atmosferę Rzymu (chwilami ma się wrażenie, że jest się w środku powieści), a kwieciste mowy polityków sprawiają, że każdemu z nas chociaż przez chwile przewinie się przez głowę chęć dokładniejszego zapoznania się ze sztuką dialektyki.

Książka napisana jest w ten szczególny sposób, który sprawia, że nie da się od niej oderwać, a czyta się ją jak niesamowity mmm kryminał? powieść polityczną? sensacje? Mocna, głęboka, gęsta od afer doskonała skarbnica wiedzy nie tylko dla pasjonatów historii. Powiedzcie sami czy to nie brzmi jak książka idealna na długie leniwe wieczory z herbatą i książką pod kocem? Nie marnujmy ich na serial, po który wcale nie chcieliśmy sięgają jeżeli mamy taką perełkę ty obok i wystarczy tylko po nią sięgnąć.

Po przeczytaniu tej książki aż ma się ochotę sięgnąć po źródłowe dzieła, czy chwycę teraz „Wojnę galicyjską” Juliusza Cezara? Kto wie :)