Arystokratka w ukropie recenzja

Nie ma chyba trafnego wyrażenia, które będzie idealnie opisywało tę książkę. Osobiście uważam, że jest to najlepszy z najlepszych stand-upów...tylko w formie monologu zapisanego na dwustu stronach papieru. Jeżeli zetknęliście się wcześniej z dorobkiem autora, to pewnie znacie jego bezkompromisowość i bezpośrednie poczucie humoru.

"Arystokratka w ukropie" to już druga część słynnej serii o rodzinie Kostków, którzy zmieniają swoje centrum życiowe z osławionej Ameryki na schludne Czechy. Wprowadzają się do morawskiego zamku i...zaczynają być arystokratami z krwi i kości. Jednak nie wszystko idzie po ich myśli, ponieważ mają już swoje życiowe naleciałości i nie zawsze potrafią się porozumieć w codziennych sytuacjach, które mają miejsce w ich twierdzy. Litry wypitej orzechówki, kłótnie ze zwiedzającymi, psotne żarty wszystkich mieszkańców, fatalne opinie w księdze gości i skąpstwo Pana tego rodu, to tylko jeden procent całego animuszu, którego dostarcza autor. Możemy uczestniczyć jako zwiedzający w spacerze po komnatach zamku (o ile będzie nas stać na bilet, który ciągle drożeje), rozkoszować się widokiem zabytkowego budownictwa (o ile czas zwiedzanie nie zostanie skrócony do dwudziestu minut), słuchać opowiadanych historii i ciekawostek o zamieszkującej tu rodzinie (o ile przewodnikom będzie chciało się cokolwiek mówić), a nawet w przerwach skorzystać z toalety (o ile nie będzie zapchana).

I tak, jak na odwrocie książki widnieje zapis o czytaniu w miejscach publicznych na własną odpowiedzialność - podpisuję się pod tym w zupełności. Lektura tej książki dostarcza nieopisane ilości radości i może wywoływać niekontrolowane zapowietrzenie każdego czytelnika. Cała oprawa, miejsce akcji, bohaterowie, nastrój tam panujący, sprawiają, że chcemy tylko jednego. Wybrać się do Czech! Przecież autor musiał zawrzeć w swojej powieści chociaż małe ziarenko prawdy, nie sądzicie?

Fenomenalna zabawa gwarantowana. A po więcej, musicie sięgnąć sami, jeżeli macie ochotę na dużą dawkę czeskiego humoru i przeżycie wieczoru w iście arystokratycznym stylu.

"16:20
Ojciec, matka, Pani Cicha, Pan Spock, Milada i Józef siedzą w milczeniu w kuchni.

16:30
Wciąż nikt się nie odezwał.

16:40
Przychodzi Deniska z wrzeszczącym dzieckiem, które znalazła w katakumbach.

16:41
Józef proponuje, żeby zaprowadzić je tam z powrotem.

16:50
Wszyscy się z nim zgadzamy. "