Arabska żona recenzja

Główna bohaterka dość nerwowa i przyznam szczerze, że trudno mi ją było polubić, do tego ta jej naiwność i głupota jak można wyjść za mąż za obcokrajowca nie znając kultury jego kraju ani tradycji tam panujących, nawet będąc już mężatką wszystko czego się dowiadywała to przypadek! Czasem to aż włosy jeżyły mi się na głowie i stwierdzam, że miłość jednak potrafi być mocno ślepa. Abstrahując od zakończenia książki to wcześniej Ahmed też był nawet dobrym człowiekiem i dziwię się tej jej wielkiej miłości 🤦‍♀️, głupota głównej bohaterki wręcz przeraża.
Wizyta matki to jakiś koszmar. Jej argumenty do mnie nie docierały, miałam wrażenie, że z wyjątkiem dwóch sytuacji (nie chce spolerować) była ona bardziej okrutna od Ahmeda. Jej nagła przemiana ze skrajności w skrajność bardzo sztuczna i bardzo krótka. Nikt tak mnie nie denerwował w tej książce jak ta baba!
Nie nazwałabym tej książki wstrząsającą, czytałam dużo bardziej wstrząsające w tej tematyce. Dużo bardziej drażniły mnie naiwność, niewiedza, głupota i bezmyślność głównej bohaterki czasem bardziej od okrucieństwa Ahmeda.
Zakończenie i zachowanie męża Doroty raczej typowe dla mężczyzn tego kraju, przynajmniej często spotykane z innych opowieści i niestety smutne, bo jednak mimo wszystkich odczuć w stosunku do niej to żal mi jej jako kobiety i przede wszystkim matki.
Książka bardzo wciągająca dlatego od razu biorę się za drugą część.

Dorota, młoda i piękna Polka nareszcie cieszy się upragnioną wolnością. W końcu po osiemnastce nikt i nic nie wolno jej już zabronić. W klubie poznaje przystojnego i bardzo nią zainteresowanego Ahmeda. Pomimo okrutnych słów jakie na niego spadają, dziewczyna postanawia się z nim spotykać. Niedługo potem okazuje się,że Dorota jest w ciąży. Pozostaje tylko wziąć ślub i żyć długo i szczęśliwie jako wspaniała rodzina...czy oby na pewno?

Wyjeżdżając za granicę można przez długi czas grać nową rolę. Rolę wyzwolonego, nowoczesnego i otwartego na świat muzułmanina. Jednak nie da się zbyt długo ukrywać swojego prawdziwego ja. Powrót do ojczyzny budzi uśpione demony, o których chciałoby się zapomnieć , a i towarzystwo też robi swoje. Tak oto Dorota wpada w szpony okrutnego, obłudnego i zazdrosnego do granic małżonka. Chodź, w zasadzie małżonka jedynie w polskim prawie bo w arabskim wygląda to zupełnie inaczej.

Bardzo się cieszę, że postanowiłam sięgnąć do początku sagi arabskiej. Teraz dopiero odnajduje zależności, widzę co przeżyła główna bohaterka. Wiem już skąd tak dobrze zna kulturę wschodu. Podoba się mi styl pisania autorki, to w jaki sposób przekazuje nam czytelnikom wszystko co wschodnie, tradycje, zasady, jedzenie itd. Historia Doroty wciąga i spowodowała u mnie ogromne współczucie do niej i innych kobiet,których nie wolno nam oceniać.