Apartament recenzja

Jak ja bardzo uwielbiam takie zaskoczenia, kiedy to, odpalając czytnik, myślę sobie, że to będzie kolejny, choć nie reklamowany thrillerek, z tandetnym erotycznym tłem (S.L.Grey?), a okazuje się...
... że to rasowy horror jest, żaden tam thriller!
Bardzo klimatem przypomina rewelacyjną powieść Strach przed nocą.

Tu nic nie jest oczywiste.
Zero erotyki.
Jest podskórny strach.
Jest niedowierzanie.
Jest ciągłe trzymanie się ostatniej i bardzo nikłej nici zdrowego rozsądku.
Jest narastająca panika.
Co zwycięży - rozum czy atawistyczne poczucie zagrożenia? Intuicja czy rozsądek?

Mark i Steph, małżeństwo, które niedawno przeżyło traumę napaści we własnym domu, postanawia uciec od wspomnień, traumy i zostawić swoje kłopoty daleko za sobą - zrelaksować się. 

Planują wycieczkę za granicę, ale z braku funduszy decydują się na projekt wymiany domów - oni jadą do luksusowego apartamentu pary w Paryżu, a ta para przyjeżdża do ich domu na tydzień. Swoją dwuletnią córkę zostawiają u dziadków.
I jadą.

Po przybyciu okazuje się, że zamiast luksusu, znajdują gnijące, śmierdzące, ponure, ciemne, zaniedbane mieszkaniu. A kiedy Steph próbuje skontaktować się z Petitami, parą z wymiany, nie otrzymuje odpowiedzi.
Mark i Steph starają się jednak, pomimo rozczarowania, jak najlepiej wykorzystać tę podróż, ale nie są w stanie się zrelaksować. Po serii coraz bardziej niepokojących wydarzeń (bez spojlerów), jakie mają miejsce w tym niepokojącym apartamencie, postanawiają wrócić do domu. 

Ale kiedy już przybywają, żadne z nich nie może otrząsnąć się z poczucia, że w ich własnym domu czai coś nowego, coś złowrogiego. Coś, co przybyło wraz z nimi z Paryża...
W miarę upływu czasu Mark jest terroryzowany serią niepokojących wizji. 
Ale czy to wszystko jest wytworem jego wyobraźni, czy jest o wiele bardziej skomplikowane i niepokojące...?

Rewelacyjna końcówka.
Jestem zachwycona!!!
Dwie narracje, które doskonale wbijają w klimat i punkt widzenia zarówno jej, jak i jego - mamy dwie historie przedstawione z dwóch różnych punktów widzenia i tylko do nas należy decyzja, czy uwierzymy w w coś nie do uwierzenia?

Kocham właśnie takie klimaty - POLECAM!