Apartament recenzja

Pierwsze zdanie w książce: "Czuję, że wino uderzyło mi do głowy, kiedy wtaczam się do kuchni po kolejną butelkę."

Mark i Steph to szczęśliwe małżeństwo i spełnieni rodzice. Wszystko się zmienia, gdy do ich domu włamują się zamaskowani mężczyźni i burzą ich spokojne życie. Po tej sytuacji całe ich codzienne funkcjonowanie się zmienia, cały czas żyją w strachu, a dni spędzają na nasłuchiwaniu dziwnych dźwięków w domu i wyglądaniu przez okna. Pewnego dnia przyjaciółka Marka doradza im wyjazd za granicę i do tego z wymianą domów przez internet z inną parą. Po wielu kłótniach decydują się na tą wymianę z parą z Paryża. Nie wiedzą jeszcze, że dopiero w mieszkaniu tej pary zobaczą co to znaczy przeżyć prawdziwy horror.

Książkę zaczęłam czytać w sumie w nocy, gdy mój chłopak poszedł na nocną zmianę do pracy i nie miałam nic lepszego do roboty przed snem. I to był lekki błąd. Będąc sama w mieszkaniu i czytając historię z włamaniem w tle to wyobraźnia mi szalała, a adrenalina nie pozwalała zasnąć. Dlatego plus za sam klimat książki. ;)

Mark i Steph to rodzina po przejściach. Czułam ich strach i stracone zaufanie do siebie nawzajem przez całą książkę. Drażniły mnie jednak ich, niekiedy, lekkomyślne podejścia do danych sytuacji. Gdzie po takich przeżyciach powinni mieć jakąś nauczkę w kwestii własnego bezpieczeństwa. I również nie współpracowali wzajemnie podczas kryzysów.

Włamanie, tak jak w przypadku bohaterów tej książki, czy inne traumatyczne przeżycie zawsze pozostawia ślad w człowieku. I pytanie "Dlaczego ja?". Ale moim zdaniem trzeba z nimi walczyć i iść do przodu, a nie non stop sobie wzajemnie wypominać, czego w danej sytuacji nie zrobiłaś/zrobiłeś, a mogłaś/mogłeś. A przede wszystkim uczyć się na tych błędach i nie popełniać i od nowa. A bohaterowie niestety robili to nagminnie. I to trochę odpychało, ale klimat właśnie i opisy danych sytuacji nadrabiały te wzajemne dogryzanie sobie głównych bohaterów.

Ale to dobry horror. Na jeden wieczór, bo nie jest to obszerna książka. Więc polecam. Ale lepiej nie czytać go, gdy jest się samemu w domu. Zaufajcie mi. ;)