Annika recenzja

Autor: Alicja Skirgajłło

Annika postanawia sprzeciwić się ojcu i zamiast wyjechać na studnia prawnicze leci do Miami studiować mechanikę samochodową. Jej ojciec nic o tym nie wie, a dziewczyna nie zamierza na razie tego zmieniać. Zaczyna studia, ale nagle okazuje się, że chłopacy z jej roku wyśmiewają ją, mówią, że nic nie umie i nie przepadają za nią. Dziewczyna chce udowodnić, że jest inaczej. Chce pokazać, że mimo tego, iż jest dziewczyną to także wie co nieco o samochodach. Na swojej drodze spotyka Matta, który staje się jej pierwszą miłością. Dopiero na studiach smakuje pierwszego alkoholu, pierwszej miłości czy przyjaźni. Zmienia się. Zmienia się jej wygląd, ale i charakter, ale czy to wszystko pomoże jej przy konfrontacji z ojcem?

*************************************************************

Nie wiem czemu, ale od pierwszych stron książka trąciła mi „After”. Nie pytajcie czemu. Po prostu ta książka jako pierwsza przyszła mi na myśl. Dziewczyna z dobrego domu, która zaczyna się buntować, imprezy, chłopcy… Mimo tego początek bardzo mi się spodobał. Annika postanowiła zawalczyć o siebie i sprzeciwiła się ojcu. Nie każdy to potrafi, a ona się na to zdobyła. Wielki plus dla niej. Później zaczęły się schody. Tatuaże i kolczyki zupełnie mi nie pasowały do tej bohaterki. Przynajmniej nie w tych ilościach. Miałam wrażenie, że robi to tylko na złość ojcu, żeby pokazać, że mężczyzna nie ma już nad nią takiej kontroli. Jej zachowanie niby się zmieniło. Niby stała się pewna siebie, ale kiedy doszło co do czego to nagle zaczynało ją interesować zdanie ludzi i zalewała się łzami. Albo ją interesuje, albo nie. Relacje Anniki z mężczyznami były moim zdaniem toksyczne. Każdy chłopak jej się podobał, każdy miał w sobie to coś, do każdego czuła pociąg seksualny. Było to dla mnie w pewnych momentach niesmaczne. Nie mówię, że musi być tylko jeden chłopak i tyle, ale żeby tak na każdego lecieć? Liczyłam na więcej rzeczy związanych z samochodami, a przez połowę książki oprócz złożenia silnika nic nie było. Po okładce myślałam, że będą tam jakieś nielegalne wyścigi samochodowe, a był jakiś wątek z mafią, który moim zdaniem nie był potrzebny. Wydawało mi się, że był wciśnięty na siłę. Książkę mogłam podzielić na dwie fazy. Czułam jakbym czytała coś innego. Z jednej strony studia, pierwsza miłość, pierwsze rozczarowanie, a z drugiej ucieczka, mafia, praca. Nie za bardzo mogłam się odnaleźć. Dzięki fantastycznemu stylowi pisania Alicji szybko przeczytałam książkę.