Amok recenzja

"(...) by pokonać wariata sam musi stać się równie nieobliczalny jak on."
.
Akcja "Amoku" to bezpośrednia kontynuacja drugiego tomu, a jednocześnie finał trylogii. Wracamy jednak do głównego wątku, który w "Histerii" był lekko pominięty.
W niewyjaśnionych okolicznościach ginie Sylwia Konopacka, policjantka i znajoma Bruna. Okazuje się, że jej chłopakiem jest Jacek Lewicki. Jeśli czytaliście poprzednie tomy to wiecie, że to nie wróży nic dobrego. Oprócz tego Larysa prowadzi swoje śledztwo dotyczące śmierci pewnej bezdomnej kobiety. Tutaj również nie obędzie się bez komplikacji.
.
"(...) czy niektórzy ludzie rodzą się obarczeni genem zła, czy to okoliczności czynią ich potworami."
.
Nie umniejszając Larysie, ale tę część zdecydowanie zdominował Bruno. Wszystkie moje dotychczasowe wątpliwości co do Jego osoby rozwiały się bezpowrotnie. Twardy glina w końcu się odsłonił i pokazał wrażliwe, współczujące wnętrze. Przebył niebywałą przemianę na przestrzeni całej trylogii. Próbując kryć swoich bliskich sam popadł w niemałe problemy. Na własnej skórze odczuł zdradę i upokorzenie. Zaślepiony nienawiścią zaczął popełniać błędy, które napastnik sukcesywnie wykorzystywał.
Larysa jest nadal silna i uparta. W tej części lekko spokorniała, ale nadal niezłomnie prze do przodu. Wszystko to jednak maska, pod którą ukrywa strach o siebie i bliskich.
.
"Najtrudniej jest okłamać tych, od których sami oczekujemy prawdy."
.
Wszyscy, którzy czekali na rozwój relacji Larysa - Bruno myślę, że również będą usatysfakcjonowani. Momentami miałam wrażenie, że czytam o dwóch nastolatkach, którzy przeżywają swoją pierwszą miłość. Nie bójcie się to nadal kryminał, nie romans 😄
.
Swoją rolę i to nie małą odegrał również Bartek Luboń. Z tylnego siedzenia wspomagał głównych bohaterów.
Izabela Janiszewska fantastycznie zbudowała napięcie, które z każdym rozdziałem wzrasta. Początkowo akcja toczy się dość spokojnie, ale mniej więcej od połowy trzeba się już trzymać by nie wypaść z kapci. Mocno kibicowałam bohaterom i chwilami autentycznie się stresowałam. Wszystkie elementy układanki układają się w jedną całość, choć autorka stara się sprytnie zwodzić czytelnika. Umiejętnie zasiewa ziarno niepewności i zwątpienia. Wydarzenia płynnie się przenikają co sprawia, że książka jest wręcz nieodkładalna. Co do zakończenia miałam pewne przeczucia, mimo to czytałam je zagryzając pięść, a po przerzuceniu ostatniej strony nie umiałam pozbierać myśli.
Próbowałam w tej książce, a nawet całej serii znaleźć minusy, ale nie potrafię. Dla mnie wszystko tu idealnie współgra. Styl autorki, tempo akcji, sylwetki bohaterów , a przede wszystkim sam pomysł na fabułę tworzą jedną harmonijną całość.
.
"Dla zachowania równowagi w naturze strata musiała kompensować zysk. Nie było niczego za darmo, a za niektóre zmiany należało zapłacić wysoką cenę."
.
Wszystkim niezdecydowanym z czystym sercem polecam tę serię! Mnie pozostaje oczekiwać na nową historię.