Zgubny wpływ recenzja

Bohaterką nowego cyklu kryminałów Omera jest Abby Mullen, nowojorska policjantka i doświadczona negocjatorka, specjalizująca się w pracy z ludźmi zdesperowanymi: potencjalnymi samobójcami czy przestępcami biorącymi zakładników. Ale w tej książce trafia się jej inna sprawa, oto znajoma z dzieciństwa, matka ośmioletniego Nathana zgłasza się do Abby z wiadomością, że chłopiec został porwany, a potem już leci, mamy policyjne śledztwo, z drugiej strony sporo dowiadujemy się o porywaczu.

Ciekawy wątek związany jest z siostrą Nathana, Gabrielle, która na Instagramie dokumentuje szczegółowo życie swoje i swojej rodziny, dla porywacza to wspaniały materiał mocno ułatwiający mu zadanie. Przy okazji, moim zdaniem wielce jest naiwne upublicznianie swojego życia w sieci. Sam mam znajomych, niegłupich ludzi, którzy bez przerwy wrzucają na fejsa zdjęcia swojej rodziny, w tym małych dzieci. Bardzo to jest nierozważne, ale cóż, potęga Internetu...

Od pewnego momentu intryga kryminalna schodzi na dalszy plan, zaś książka zamienia się w prawdziwe kompendium wiedzy na temat amerykańskich sekt, z reguły chrześcijańskich. Mowa tu o grupach ludzi żyjących na zamkniętych farmach na uboczu, gdzie ciężko pracują i przez lata poddawani są skutecznemu praniu mózgów przez charyzmatycznych przywódców. Owi przywódcy często posuwają się do przemocy, również seksualnej. Zdaje się, że nasze polskie sekty są trochę inne... Ciekawie pisze autor o tym, że każdy może stać się ofiarą: „Sekty potra­fiły zwer­bo­wać każ­dego. Nie­ważne, czy jeste­śmy biedni, czy bogaci, wykształ­ceni czy ciemni, pobożni czy nie­wie­rzący. Kocha­jąca, tro­skliwa rodzina też nas nie ochroni. Nie ura­tuje nas scep­ty­cyzm. Ani zde­cy­do­wane prze­ko­na­nia. Naj­więk­szym atu­tem sekt jest powszechne, acz błędne prze­ko­na­nie, że „mnie to się ni­gdy nie zda­rzy”. Prze­ciwko zwer­bo­wa­niu przez sekty ist­nieje bowiem tylko jedna szcze­pionka – czuj­ność. A jeśli zało­żymy, że jeste­śmy już odporni, jeżeli zlek­ce­wa­żymy sekty, wów­czas jeste­śmy zagro­żeni.” A wyjść z sekty jest trudno, w książce obserwujemy ten delikatny proces, który trwa bardzo długo. Nawet po ucieczce z sekty, wielu powraca, bo tęsknią za utraconym poczuciem wspólnoty, Abby nazywa to zjawisko 'z sekty do sekty'.

Z drugiej strony książka można potraktować jako podręcznik policyjnego negocjatora, pisze autor, jak się prowadzi rozmowy z desperatami, jak zadaje pytania, kiedy lepiej milczeć, a kiedy mówić, itd. Zatem rzecz ma bardziej charakter dydaktyczny i opisowy niż sensacyjny, niemniej dobrze słuchało mi się audiobooka w fajnym wykonaniu Andrzeja Hausnera.

W sumie to przyzwoita rozrywka, z której można się sporo dowiedzieć, ale bez przepychu.