Wbrew rozsądkowi recenzja

Znakomity kryminał!
Przeczytałam i przepadłam!

Oto Sara Lipner, zwana w pracy Szajbą, gdańska połicjantka, z niesamowitym instynktem śledczym, kobieta żywioł, niezłomna i bezkompromisowa. Osiem miesięcy temu w parę chwil zawalił się jej świat i choć żyła, to chęci do życia w niej nie było. Po wyjściu ze szpitala wzięła urlop i teraz po prostu egzystowała, działając na zasadzie odruchów i przyzwyczajeń. Brakowało jej zadowolenia z tego co robi, silniejszych bodźców, adrenaliny.
Takiego bodźca, przypadkiem, dostarcza jej kolega z pracy, Piotr Sulich; jedyny z jej otoczenia, który nie stracił cierpliwości i nie odpuścił, nie pogodził się z tym, że ona może nigdy nie wróci do formy i nie zacznie normalnie żyć.
Dzwonił, odwiedzał, wyciągał na kawę lub piwo. I w czasie jednego z takich spotkań, w luźnej rozmowie wspomniał o swojej najnowszej sprawie - a Sarze już po pierwszych zdaniach włączył się dzwonek alarmowy - i słusznie, bo zamordowanym okazał się jej znajomy, z którym od kilku dni nie mogła nawiązać kontaktu ...
Przejęta tą śmiercią zaczyna pomału zbierać informacje; najpierw z ciekawości i dawnych nawyków, później z chęci znalezienia sprawcy.
Działa trochę we współpracy z Sulichem, trochę na własną rękę, przy czym bardzo stara się nie zaszkodzić przyjacielowi w jego pracy, a jeśli się da, to pomóc. Nie do końca jej się to udało ...
Odważna i inteligentna, nie bojaca się bezpośredniego starcia nawet z kilkoma napastnikami, rusza tropić mordercę, sprawdzając każdy ślad i każdą przesłankę. Nie waha się wejść na teren gdzie rządzą brutalni przestępcy, a normą są narkotyki, prostytucja, wymuszenia, zastraszenia i nawet zabójstwa. A że zamordowany był człowiekiem spokojnym, praworządnym i - wydawałoby się - nie mającym wrogów, to i ona, i policja przez dłuższy czas szukają po omacku.

Jak to jest opisane!
Czułam się jakbym cały czas była razem z Sarą na gdańskich ulicach, w ciemnych kątach, na rodzinnym obiedzie i na spotkaniu z Sulichem.
Nie ma tu ani nadmiaru słodyczy, ani przesady w scenach przykrych dla uczestników i niektórych czytelników. Jest tak, jak mogłoby być naprawdę,
świata pokazany jest nie tylko w czerni i bieli, ale i w rożnych odcieniach szarości,
Ci co czytając nie poprzestaja na szybkim łyknięciu treści, ale lubię mieć nad czym porozmyślać, też znajdą do tego materiał. Bo oprócz przestępstw (zabójstwa, narkotyki, pedofilia, wymuszenia) poruszone są tematy związane ze zwyczajnym życiem - rodzicielstwem, małżeństwem, przyjaźnią i lojalnością, zagrożeniem życia przez morderców, poczuciem winy, nawet bezzasadnym.
No i piękny "złoty Gdańsk" w tle, który ma i "ciemną stronę mocy".
Uważam, że to najlepsza książka jednej z moich ulubionych autorek, a trochę ich już napisała (dokładnie to 23).
I niecierpliwie czekam na ciąg dalszy ...