Alchemia recenzja

Alchemia wymaga poświęceń. To rozwój doskonalenia duszy, całkowite poddanie się obranej przez siebie drogi. Książka jest idealna dla kobiet wyzwolonych…

Maria Skłodowska, dziewczyna, która po ukończeniu gimnazjum wyjeżdża do pracy na stanowisko guwernantki do miejscowości Szczuki. Trafia do rodziny Żórawskich. Ludzi bogatych, którzy w swoim posiadaniu mają cukrownię, folwark, gospodarstwo oraz dużą posiadłość. Obowiązkiem Marii jest edukacja córki Żórawskich.
W życiu Marii najważniejszą rolę odgrywa najstarszy syn Państwa Kazimierz. To on staje się jej największą miłością. Każda wolna chwila należy do nich. Snują plany na przyszłość, obiecując sobie miłość.
Maria jest kobietą wyzwoloną, niewierzącą lecz uczęszcza na coniedzielną mszę, gdyż chce żeby to dobrze o niej świadczyło. Dziewczyna dzięki Broni zostaje obroniona w oczach pana Żórawskiego i ten zgadza się, aby Maria założyła szkółkę dla chłopskich dzieci. Chce ich nauczyć czytać, pisać po polsku (oczywiście w tamtych czasach było to zabronione).

Uczucie, którym darzy się Maria i Kazimierz jest wręcz zabronione, lecz mimo wszystko oni potajemnie randkują, urządzają sobie jazdy konne, całują się. Lecz to wszystko jest nie do pomyślenia „guwernantka” i panicz. Dziewczyna bardzo imponuje Kazimierzowi, gdyż ten widzi w niej mądrą kobietę. Lecz Kazimierz wyjawia tajemnicę rodzicom, przez co on zostaje odesłany do Warszawy, a Maria musi poradzić sobie ze wszystkim sama. Czuje wstyd i zażenowanie. Gdy kontrakt dobiega końca wraca w swoje rodzinne strony.

Za namową rodzeństwa Maria wyjeżdża do Paryża na studia. Tam zaczyna nowe życie, które niestety nie jest usłane różami. Wychodzi za mąż za Pierre Curie, który po wspólnych latach ginie pod kołami wozu. Maria przez rok prowadzi żałobny dziennik.. Po 4 latach wdaje się w romans z żonatym kolegą z pracy. Wtedy właśnie odżyła, wróciła jej energia, więcej się śmiała.. Lecz gdy ich romans ujrzał światło dzienne, wtedy zaczęła się nagonka na kobietę, która przypłaciła to życiem.


Każde uczucie, które się jej przytrafiło w rezultacie okazywało się kłamstwem. Ona dawała z siebie sto procent, lecz mężczyźni nie potrafili tego odwzajemnić. Zawsze czuła się oszukana i opuszczona. Ale.. uważam, że KAŻDA, dosłownie KAŻDA kobieta powinna zapoznać się z powieścią pani Katarzyny Zyskowskiej. Pomimo iż wiele razy została brutalnie oszukana, to zawsze starała się nosić głowę wysoko podniesioną. Mimo wszystko odniosła sukces, uzyskała Nagrodę Nobla, którą z dumą odbierała. Polecam!