Aktoreczka recenzja

„ Prawda bywa okrutna, więc nieraz lepiej posłużyć się kłamstwem, by się przed nią obronić.” (str. 467)

Polski fotograf Konrad przebywał na emigracji w Nowym Jorku. Były żołnierz AK. W czasie wojny robił zdjęcia będące świadectwem okrucieństwa nazistów i Sowietów. Zabiegał o ich opublikowanie, jednak napotykał się na trudności z uzyskaniem zgody. Ponadto pragnął odnaleźć zbrodniarza wojennego Rudolfa Schultego, który był odpowiedzialny za śmierć jego żony. Znęcał się z upodobaniem nad ludnością cywilną Warszawy. Tropił go od paru lat.

Trop prowadził do hollywoodzkiej aktorki Lauren córki Ingi przedwojennej kochanki Schultego. Lauren była ulubienicą Ameryki, u szczytu sławy. Pięknej, bogatej, rozpieszczonej i zmanierowanej kobiety. Miała wszystko o czym marzyła, jednak nie była szczęśliwa. Jej liczne romanse kończyły się klapą, a ostatni złamał jej serce. Przy bliższym poznaniu okazała się zupełnie inną osobą. Samotną, nadużywającą alkoholu, sterowaną, manipulowaną i szantażowaną przez agenta. Była mu posłuszna bo bała się, że wyjawi jej niechlubną przeszłość, a to złamałoby jej karierę. Cena by być na topie była wysoka. Żyła w okrutnym świecie pełnym kłamstw, przemocy i hipokryzji.

Pierwsze spotkanie Konrada i Lauren przybrało niespodziewany obrót. Kolejne zbliżyły ich do siebie. Poznając ją Konrad zrozumiał, że często padała ofiarą zaborczych mężczyzn, mających wpływ na jej karierę. Mimo, że spotykali się relacje między nimi nie były takie jakich życzyłaby sobie Lauren. Konrad traktował ją z góry. Nie starał się jej przypodobać. Był chłodny i oszczędny w komplementach. Nazywał rzeczy po imieniu. Przy nim jednak czuła się spokojna i bezpieczna. Mimo wszystkich przeciwności, upokorzeń i przykrych doświadczeń Lauren wróciła do świata z podniesioną głową u boku ukochanego mężczyzny.

Bohaterowie są wyraziści. Mają swoje problemy i dylematy, upiorne wspomnienia z przeszłości. Lecz potrafili z różnym skutkiem stawić czoła rzeczywistości i uporać się zarówno z nią jak i przeszłością.

Bardzo mądrą i wrażliwą dziewczynką była córka Konrada. Mimo traumy jaką przeszła „widziała” rzeczy dla innych niedostrzegalne. Konrad swoje życie podporządkował córce by zastąpić jej mamę . Szukał dla nich spokoju, stabilizacji i bezpieczeństwa.

Sympatyczną osobą była też Daisy, która uratowała się z tonącego statku. Była bystrą obserwatorką, a jej rady i sugestie były trafne.

Nie dało się polubić szwagierki Konrada Heleny, która opuściła kraj z Konradem i jego córką i zamieszkali razem. Liczyła na związek z Konradem, lecz on nie żywił żadnych uczuć względem niej, przez co ich relacje nie układały się najlepiej. Ciągle narzekała. Była zazdrosna, zgorzkniała i mściwa. Czyn, który popełniła zniszczył życie innej osoby i zmienił jej życie.

Akcja toczy się szybko i z przyjemnością można oddać się lekturze.