Aktoreczka recenzja

"Aktoreczka"

Autor: @tatiaszaaleksiej ·1 minuta
2023-06-16
Skomentuj
11 Polubień
“Bo są takie chwile w życiu człowieka, kiedy trzeba pozwolić wyrazić rozpacz do końca, dać upust emocjom i wyrzucić z siebie cierpienie. Tylko tak można narodzić się na nowo”.

Nowy Jorku miasto, które nigdy nie śpi, początek lat pięćdziesiątych XX wieku. Konrad Rogowski jest polskim fotografem na emigracji. Bezskutecznie próbuje opublikować swoje zdjęcia dokumentujące hitlerowskie zbrodnie wojenne w Warszawie. Podąża śladem nazistowskiego zbrodniarza Rudolfa Schultego, szuka sprawiedliwości i zemsty. Jego odnalezienie staje się dla Konrada priorytetem. Lauren Evan to kobieta, przed którą właśnie kariera stanęła otworem. Szybko staje się sławna, ma zamiar zrobić wszystko by tego nie stracić, otacza ja bogactwo i splendor. Jej przeszłość owiana jest tajemnicą. Co takiego ukrywa Lauren? Konrad dowiaduje się, że kluczem znalezienia zbrodniarza jest właśnie Lauren.

Jedna decyzja i życie wkracza na zupełnie inne tory. Pani Barbara pisze z pasją i ogromną energią, czuć zaangażowanie i wiedzę historyczną. Niepodważalnym atutem powieści są bohaterowie. Skomplikowane, autentyczne, rewelacyjnie wykreowane osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele sprzecznych emocji.

Autorka przenosi nas do świata blasku fleszy, splendoru, bogactwa. Lauren wydaje się, że ma wszystko, o czym może zamarzyć. A jaka jest prawda? Jest kobietą bardzo samotną, a jej codzienność podszyta jest obawami, strachem. Boi się, że prawda o jej przeszłości zostanie odkryta, a to może się równać z końcem kariery. Konrad kieruje się zemstą, chce pomścić śmierć żony. Gnębią go wyrzuty sumienia. Losy tych dwojga w pewnym momencie się splatają. Głęboko skrywane tajemnice, samotność między ludźmi, poczucie pustki. Zagłuszanie przytłaczającego poczucia winy, żądza zemsty za wyrządzone krzywdy.

Poruszająca, mądra, klimatyczna, napisana z rozmachem i empatią opowieść. Daje do myślenia, ukazuje, że nie sława, splendor są najważniejsze, ale miłość, rodzina, wsparcie. Była to niesamowita, niełatwa, a zarazem piękna przygoda, której całkowicie dałam się porwać. Z całego serca polecam, czytajcie!

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-06-16
× 11 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Aktoreczka
Aktoreczka
Barbara Wysoczańska
7.9/10

Rok 1950, Nowy Jork. Miasto, które nigdy nie zasypia, sława, pieniądze i samotność. Polski fotograf Konrad Rogowski przebywający na emigracji w Nowym Jorku, usilnie stara się o opublikowanie zdjęć...

Komentarze
Aktoreczka
Aktoreczka
Barbara Wysoczańska
7.9/10
Rok 1950, Nowy Jork. Miasto, które nigdy nie zasypia, sława, pieniądze i samotność. Polski fotograf Konrad Rogowski przebywający na emigracji w Nowym Jorku, usilnie stara się o opublikowanie zdjęć...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Powieści historyczne, lubicie czy nie koniecznie? 🤔 Ja czasem lubię sięgnąć po takie książki, ale zdarza się to niezwykle rzadko, gdyż przeraża mnie to, co się wtedy działo. 🥺 ** ** ** „Jesteś piękna...

@caly_swiat_patrzy @caly_swiat_patrzy

„ Prawda bywa okrutna, więc nieraz lepiej posłużyć się kłamstwem, by się przed nią obronić.” (str. 467) Polski fotograf Konrad przebywał na emigracji w Nowym Jorku. Były żołnierz AK. W czasie wojn...

@asach1 @asach1

Pozostałe recenzje @tatiaszaaleksiej

Zdeptane nadzieje
"Zdeptane nadzieje"

“Niech życie biegnie, jak chce, kołysze nami jak liśćmi na wietrze, nie mamy na nic wpływu”. Czasy, gdy Polska była pod zaborami. Stojący na czele imperium rosyjskiego...

Recenzja książki Zdeptane nadzieje
Brzydcy ludzie
"Brzydcy ludzie"

“W ciszy wybrzmiewa najwięcej”. Henryk od bardzo dawna jest wdowcem. Jego żona odeszła ponad trzydzieści lat temu, a on wciąż jest sam. Nigdy nie myślał o tym, by związ...

Recenzja książki Brzydcy ludzie

Nowe recenzje

Samotnie przeciwko ciemności. Zniweczenie triumfu lodu
Tik-tak, tik-tak
@Chassefierre:

,,Samotnie przeciwko ciemności'' jest chyba najtrudniejszą i zarazem najładniejszą książką z całej serii, choć to ostat...

Recenzja książki Samotnie przeciwko ciemności. Zniweczenie triumfu lodu
Miałeś już nigdy nie wrócić
Współpraca barterowa
@andzelikakl...:

🅡🅔🅒🅔🅝🅩🅙🅐 ▪️Ta historia przedstawia obraz miłości matki do dziecka. Jej bezwarunkowa miłość pokazuje, że jest najważniej...

Recenzja książki Miałeś już nigdy nie wrócić
Hotel w Zakopanem
"Nowe Zakopane" i Agrafka...
@maciejek7:

Do sięgnięcia po książkę „Hotel w Zakopanem” autorstwa Marii Ulatowskiej i Jacka Skowrońskiego skusiła mnie piękna zimo...

Recenzja książki Hotel w Zakopanem
© 2007 - 2025 nakanapie.pl