Chwała meksykańskim zakonnicom recenzja

Jeśli chcecie wiedzieć, za co “Chwała Meksykańskim Zakonnicom” Barbary Kwinta, to koniecznie zajrzyjcie do książki. Jest tam taki mały przepis na odrobinę szczęścia w nieszczęściu.

Emilię Starską poznajemy, kiedy ucieka ze swojego ślubu. Po przeczytaniu list od zmarłej matki pojmuje, że nie chce takiego życia, jakie wiedzie, nie jest szczęśliwa i nie może wyjść za Dawida. Dziewczyna, która pozornie ma wszystko: pracę, bogatego narzeczonego, piękne mieszkanie i samochód nie definiuje tego jako szczęście. Przewraca swoje życie do góry nogami, by odnaleźć siebie. Wyjeżdża do rodzinnego domu, na strychu znajduje walizki babci Zosi, która była krawcową. Po przejrzeniu jej rzeczy odkrywa, że chce szyć żakiety wg pomysłu projektu babci. Zostawia za sobą stare wygodne życie, wynajmuje mieszkanie od Artura i zakłada “Ptaki Zofii” stawiając wszystko na jedną kartę. Jak potoczą się jej dalsze losy? Czy czeka na nią gdzieś miłość? Czy dokona właściwych wyborów? Musicie przekonać się sami, zaglądając do lektury.

Lekka i zabawna, z przymrużeniem oka, pełna dowcipu i emocji opowieść o poszukiwaniu szczęścia i miłości, odnajdywaniu siebie, dążeniu do celu, przepełniona wskazówkami “Ciocia dobra rada”, czyli jak żyć. Miłość dojrzewająca z każdą przeczytaną stroną, nienachalna i powolna, znalezienie swojego miejsca na ziemi, odnalezienie siebie, jako trybika w machinie, jakim jest życie i codzienność, stały się tłem do opowiedzenia pięknej historii.

Autorka wykreowała bardzo ciekawych bohaterów. Emilia to marzycielka, Artur twardo stąpający po ziemi chłopak. Upór praca i dążenie do celu stawiają otworem drzwi do sukcesu, trzeba być cierpliwym i nie poddawać się a dodatkowo miłość i szczęście czeka tuż za rogiem, trzeba tylko dać sobie szansę. Zmiany nie muszą oznaczać nic strasznego, a bycie sobą może zaowocować i przynieść wiele niespodzianek.

Wracam z tej miłej i sentymentalnej podróży gdzie rodzina i prawdziwi przyjaciele to ogromny skarb, a radość z małych rzeczy potrafi być ogromna. Lektura była przyjemną odskocznią, przy której miło spędziłam czas.