Wiatraki recenzja

„Wiatraki” to pierwszy tom Trylogii pomorskiej, w której powracają dobrze znani z Trylogii grobiańskiej krakowscy policjanci - Andrzej Krzycki i Lucjan Bałyś. Aż chce się wykrzyczeć: duet Bałyś-Krzycki znowu w akcji!

Jednego możecie być pewni - to nie jest spokojna opowieść do czytania przed snem...

Lucjan Bałyś udaje się na Pomorze, do Słupska, aby poprowadzić konferencję i wygłosić wykład. Przy okazji zostaje poproszony o pomoc przy rozwiązaniu pewnego morderstwa. W jednej chwili Lucek zostaje wmieszany w porachunki lokalnych gangsterów. Niedługo po tym wójt pobliskiej wsi zostaje zamordowany, a Bałyś znika bez śladu. Nie zwlekając ani chwili Andrzej Krzycki rusza tropem zaginionego przyjaciela z nadzieją, że uratuje Bałysia.
Rozpoczyna się gra nie tylko z uciekającym czasem, ale przede wszystkim z wydarzeniami z przeszłości.
Czy Krzycki nie da się złamać presji czasu, nerwów i oczekiwań i wybawi przyjaciela z opresji? Kto kogo dopadnie pierwszy? Kto przetrwa, a kto przegra w walce o życie? I czy przeszłość któregoś z nich ma bezpośredni związek ze zniknięciem Bałysia?
Tego wszystkiego dowiecie się sięgając po "Wiatraki".

"Wiatraki" to świetnie napisany kryminał. Dobre tempo akcji trzyma w napięciu do samego końca. Liczne opisy miejsc i sytuacji zostały opisane przez autora dokładnie i w sposób przykuwający uwagę czytającego. Niekiedy opisy przyprawiają dreszcz na skórze Czytelnika, co potęguje przyjemność z lektury. Świetnie skrojeni bohaterowie są wisienką na przysłowiowym torcie, dzięki czemu powieść ta jest tak dobra i czyta się ją z zapartym tchem.

"Wiatraki" to bardzo dobry kryminał, pełen mroku, tajemnic i pytań. Kryminał, który wciąga od pierwszej strony i zaskakuje nie tylko zakończeniem tej historii. A dobre tempo akcji tylko wzmaga apetyt Czytelnika na więcej i potwierdza tym samym, że warto czekać na kolejny tom tej serii.

Książka godna polecenia nie tylko fanom tego gatunku.