A Ty będziesz dumna recenzja

W tym roku postanowiłam na nowo dać szansę powieścią obyczajowym. Jeszcze do niedawna uważałam je za schematyczne, mówiące jedynie o miłościach i pozytywnych sprawach. Albo po prostu tylko po takie sięgałam ;) W tym roku za mną wiele obyczajówek, które po prostu rozjechały mnie emocjonalnie. Sprawiły, że na długo o nich myślałam i dzięki temu zmieniłam o nich zdanie. Teraz z wielką chęcią sięgam po takie obyczajówki, które dotykają różnych problemów społecznych.ad

"A ty będziesz dumna" to powieść o stracie i potwornym bólu, który temu towarzyszy. Bohaterami tej powieści są Kuba, Iga oraz Kamila. Kuba zbyt szybko stracił swoją matkę. Nie był na to przygotowany, choć podstępny rak z każdym dniem odbierał mu jego najbliższą osobę. Iga to ciepła kobieta, która przelewa całą swoją miłość na dzieci, które są całym jej życiem. Jednak jeden dzień odbiera jej wszystko. Kamila czuje się niekochana przez swoich rodziców. Pewnego dnia postanawia odkryć dlaczego tak się dzieje. Naszych bohaterów łączy jedna fotografia, a wraz z nią morze wspomnień. Czy można uleczyć ból i zacząć żyć na nowo?

Początkowo ciężko było mi się wgryźć w powieść, bo żal i smutek wylewał się zewsząd. Było mi naprawdę bardzo ciężko, bo chłonęłam te złe emocje, one się we mnie wlewały. Powieść napisana jest z perspektywy trójki bohaterów. Początkowo nawet wprowadziło mnie to w błąd, ale było to tylko na początku, później wszystko mi się wyklarowało. Ogółem cała powieść to jeden wielki wachlarz emocji. Począwszy od tych przygnębiających kończąc na tych , które dają nadzieję. Monika Sygo w bardzo poruszający sposób napisała tą książkę, tak by trafiła ona w serca każdego Czytelnika, co jest nie lada wyzwaniem. Rzadko kiedy obyczajówki tak mocno mnie poruszają, zazwyczaj dają radość, jednak w tym wypadku ta książka wlała we mnie dużo smutku. Jednak nie zraziło mnie to, bo takie jest życie. Nie jest tylko oblane lukrem. Jest również kwaśne i gorzkie, przez co boli. Tutaj bardzo podobało mi się to, że lawirowaliśmy wokół Igi. Wszystko dzięki jednemu zdjęciu, historii która może mieć miejsce w prawdziwym życiu.

Cieszę się, że powstają takie książki. Mimo wszystko dają one nadzieje. Wielu z nas ma smutne życie i myśli, że stale takie będzie. Bez perspektyw, bez nadziei. Mimo, że jest to fikcja literacka, to takie sytuacje są bardzo często obecne w naszym życiu. I tak jak bohaterowie takich książek stajemy przed wyborem jakie chcemy prowadzić życie? Czy polecam książkę. Tak. Osoby wysoko wrażliwe będą musiały jeszcze zabezpieczyć się - wagon chusteczek wskazany.