A potem nie było już niczego recenzja

💛 Q: Wierzyliście w magię, jako dzieci?

💛 "Jesteśmy jak słońce i księżyc. Stworzeni dla siebie i skazani na uwięzienie po dwóch stronach dnia, by przetrwać mógł świat."

💛 Kto z nas jako dziecko nie chciał zostać wróżką/elfem/inną magiczną istotą? Móc czarować i naginać rzeczywistość zgodnie ze swoją wolą, to naprawdę interesująca umiejętność. Niestety chyba w wielu przypadkach dorosłość wszystkie te marzenia posłała w ciemny kąt i przysłoniła mgłą zapomnienia.

💛 Każdy miłośnik książek stara się mieć w swoich zbiorach te najbardziej wyjątkowe i limitowane egzemplarze. A co powiedzielibyście na magiczną książkę?
To dopiero pragnienie, które chyba dosięgło niejedną książkarę. Ja po cichu nadal mam nadzieję, że kiedyś swoją znajdę...

💛 Tak się składa, że bohaterka książki "A potem nie było już niczego" miała trochę więcej szczęścia niż my i udało jej się taki jeden egzemplarz odnaleźć. Choć na myśl przychodzi mi tutaj od razu powiedzonko, że "miała więcej szczęścia niż rozumu", nie bójcie się, ostatecznie historia opisana w tej książce, okazała się o wiele ciekawsza, niż na początku mogłam się spodziewać.

💛 Praca w bibliotece wydaje się naprawdę fajną fuchą. Jesteś w śród tego, co kochasz i jeszcze Ci za to płacą... Żyć nie umierać, nie prawda?
Wyobraź sobie jednak, że pewnego dnia natrafiasz na książkę, w której jest uwięziony jakiś mężczyzna i jeszcze próbuje do Ciebie coś mówić!
Masz wtedy tylko dwie możliwości: uwolnić go i zaufać, że obdarzy Cię magiczną mocą lub uciekać, ale nie mieć tego, o czym od dziecka się marzyło.
Ana wybrała to pierwsze, czy popełniła w ten sposób ogromny błąd?

💛 Nie spodziewałam się nawet, że tak mi się ta książka spodoba. Co prawda, całe to zamieszanie, które wyszło przez to, że Ana po prostu uwolniła czarnoksiężnika z magicznej książki, w ogóle nie musiało mieć miejsca. Ale ostatecznie pozwoliłam sobie przymknąć na to oko. Autorka rozwinęła bowiem tutaj wiele ciekawych wątków, które naprawdę mi się spodobały. Chociażby ten z zamienianiem mieszkańców miasta w przedziwne fantastyczne istoty. Tak samo bardzo polubiłam jednego z bohaterów- Killiana i o nim na pewno długo nie zapomnę.

💛 Na pewno nie spodziewałam się dość wielu brutalnych i krwawych scen, które w tej książce się pojawiły. I przyznam, że mi się to spodobało. Lubię takie rzeczy w fantastyce, choć oczywiście też w umiarkowanych ilościach.




Instagram: @_readmyheart_

[współpraca barterowa]