Wymarzony mężczyzna recenzja

"Prawda, uczciwość, wytrwałość, siła, miłość wszelkiego rodzaju i wybaczenie są czymś pięknym. Najpiękniejsze historie, jakie kiedykolwiek zostały opowiedziane, są jednocześnie tymi, które najtrudniej nam zrozumieć."
.
Ta historia była specyficzna. Coś w sobie miała, ale czegoś jej też brakowało. Pierwsza część książki była dla mnie nudna, nie znalazłam w niej niczego czego już bym nie czytała. Bohaterka uległa i choć z niewyparzonym językiem, mogłoby się wydawać pewna siebie, to w stosunku do naszego bohatera była trochę nijaka. Druga część książki była zdecydowanie lepsza. Akcja nabrała tempa, pojawiło się dużo wątków i w końcu przestałam się nudzić. Bohaterowie z jednej strony dają się lubić, a z drugiej miałam ochotę powiesić ich za uszy, bo niby dorośli, ale... no właśnie. Autorka ma przyjemne pióro (tak, napisałam przyjemne) i książka na pewno znajdzie swoich odbiorców. Trochę inna historia o miłości, przyjaźni i zasadach panujących w świecie motocyklistów. Dla mnie "Wymarzony mężczyzna" mógłby mieć 300 stron i wtedy bym się lepiej przy nim bawiła, bez zbędnych powrotów i typowych dla romansu kłótni. I to nie jest tak, że książka mi się nie podobała, bo miała swoje urocze, ale też mroczne momenty 😊
Jeśli szukacie historii, przy której chcecie odpocząć i się zrelaksować, to czytajcie.