Pogrzeb Figara recenzja

A miało być wesele...

TYLKO U NAS
Autor: @HEBVI ·1 minuta
2023-04-11
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Flecista i detektyw cóż, za niezwykłe połączenie, ale nie ma się co dziwić, gdyż Amadeusz Wagner jest bohaterem, który stworzył tę niekonwencjonalną ścieżkę ku odnalezieniu mordercy.

„Pogrzeb Figara” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Olgi
Warykowskiej
i zdecydowanie nieostatnie.

Płynęłam przez kolejne strony tego kryminału tak jak nuty w kluczu wiolinowym.
W takim razie zacznijmy grać jak w operze.

Akcja rozgrywa się w Filharmonii Wrocławskiej, gdzie ma odbyć się premiera spektaklu „Wesele Figara”, w którym ma zagrać główny bohater Wagner, odkrywając rolę cherubinka. To, kogo ma zagrać Amadeusz, już daje nam do myślenia, że jednak jego udział posiada głębsze dno. Skoro główną rolę zagra włoski artysta Giovanni to, dlaczego nie dopasowali lepiej reszty ról?
Pamiętajmy, że główny bohater poza umiejętnościami gry na flecie jest również detektywem, czego świadomy jest jego profesji, więc zależy mu, by odtwórca cherubinka zaopiekował się włoskim artystą (jednak aby zrobił to w sposób niezauważalny, subtelny).

Przeczucia dyrektora sprawdziły się, jednak Wagnerowi nie udało się zapobiec tragedii. Przy pomocy redaktora prasy, zaczynają śledztwo. Giovanni jak sam powtarzał, kocha kobiety, a one kochają jego. Po obserwacjach zauważy, że płeć przeciwna była swego rodzaju uzależnieniem Włocha, tak że właśnie na kobietach skupia się całe śledztwo.

Praca detektywa nigdy nie jest prosta, szczególnie gdy jest tak wiele niewiadomych i tak wiele sprzeczności jednak to, co wyróżnia Amadeusza Wagnera od innych i dodaje większego uroku do całej powieści — jest burczący brzuch, którzy pomaga mu wskazać właściwą ścieżkę.


Filharmonia Wrocławska wcześniej pełna cudownych dźwięków i odkryciem wspaniałych talentów staje się miejscem, które usłyszało więcej kłamstw, widziało więcej gniewu, chęci zemsty niż Wagner zjadł ciast.


Zdecydowanie dobrze się bawiłam, czytając „Pogrzeb Figara”, na jednej stronie nutka dobrego humoru, by na następnej sobie powiedzieć „Hola, hola śledztwo jest do przeprowadzenia”.


Jeśli ktoś szuka lekkiego kryminału, aby wdrożyć się w ten gatunek literacki, czy na zastój czytelniczy jest to bardzo dobra pozycja, która zachęci do dalszych losów Amadeusza.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu
nakanapie
.pl.

Moja ocena:

Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Pogrzeb Figara
Pogrzeb Figara
Olga Warykowska
5.3/10

Zamach w operze! Która z siedmiu kobiet czyha na życie włoskiego amanta? Tym razem Amadeusz Wagner, przeciętny flecista i detektyw-amator, ma do wykonania zadanie tyleż skomplikowane, co delikatne. ...

Komentarze
Pogrzeb Figara
Pogrzeb Figara
Olga Warykowska
5.3/10
Zamach w operze! Która z siedmiu kobiet czyha na życie włoskiego amanta? Tym razem Amadeusz Wagner, przeciętny flecista i detektyw-amator, ma do wykonania zadanie tyleż skomplikowane, co delikatne. ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Do zapoznania się z treścią książki skłonił mnie opis wydawcy. Nieczęsto bowiem akcja kryminału ma miejsce w operze, wśród orkiestry, barytonów, sopranistek i osób odpowiedzialnych za powadzenie spek...

@jorja @jorja

@Obrazek „Artysta, który nie gra, wpada w depresję.” Zabawna okładka i intrygujący opis na końcu książki „Pogrzeb Figara” sprawiły, że sięgnęłam po ten kryminał licząc na ciekawą sprawę detektyw...

@Mirka @Mirka

Pozostałe recenzje @HEBVI

Jak adoptowałem Antona
Silna miłość ojcowska

„Ja adoptowałem Antona” Roberta Klose’a to książka, która na długo zostaje w sercu. Osobiście, nie mogłam się oderwać od tej historii – przepływałam przez nią bardzo szy...

Recenzja książki Jak adoptowałem Antona
Antidotum
Antidotum na przeszłość

Powieść sensacyjna Roberta Zajkowskiego – „Antidotum” wkracza na nasze półki. Poznajemy byłego oficera operacyjnych Polskich Sił Zbrojnych – Maksa Zubera. Główny bohater...

Recenzja książki Antidotum

Nowe recenzje

Noworoczne panny
"Noworoczne panny"
@nsapritonow:

"Noworoczne Panny" - Magda Knedler w pierwszym tomie serii "Ścieżki nadziei" zabrała mnie w niezwykłą podróż do XIX-wie...

Recenzja książki Noworoczne panny
Śladami twojej krwi
"Śladami twojej krwi"
@nsapritonow:

Katarzyna Wolwowicz w swojej książce "Śladami twojej krwi", otwierającej cykl o Rupercie Ogrodniku, dostarcza czytelnik...

Recenzja książki Śladami twojej krwi
Dzieci upadłych bogów
Wow, wow, wow
@daria.ilove...:

"- Żadnej wojny nie da się prowadzić czystymi rękami – wytknął. – Nawet tej wywołanej z właściwych powodów. Nawet tej, ...

Recenzja książki Dzieci upadłych bogów
© 2007 - 2025 nakanapie.pl