A jak to się wyda recenzja

Opis: Amerykański zespół popowy Saturday właśnie kończy część trasy koncertowej, przed nim kolejne europejskie przystanki: Londyn, Paryż, Amsterdam, Berlin. Liczne rzesze fanek po każdym koncercie dają wyraz swojemu uwielbieniu. Chłopaki bacznie śledzą także recenzje (często krytyczne) oraz wszelkie informacje w sieci z nimi w roli głównej. Ruben, Zach, Jon i Angel w wolnym czasie trochę zwiedzają, trochę imprezują, korzystają z lokalnych atrakcji. A po koncertach ruszają do hotelu. Długa podróż po Stanach i Europie pozwala lepiej się poznać i sprzyja zacieśnieniu więzi między nimi, choć nie brakuje też okazji do spięć.

Pewnego dnia Ruben i Zach uświadamiają sobie, że przestali już być dla siebie tylko kumplami z zespołu – rodzi się wzajemna fascynacja. Obaj są pełni obaw. I dotyczą one nie tylko życia osobistego, ale także losów zespołu. Czy ujawnienie prawdy o ich relacji wpłynie na wizerunek grupy? Jak zareagują fani?

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Co prawda „A jak to się wyda” przedstawia losy sławnych ludzi, ale patrząc na fiksacje młodych na punkcie influencerów, muzyków, czy aktorów, to ta pozycja może nie jednej osóbce otworzyć oczy. Ponadto autorzy poruszyli kwestie odkrywania swojej orientacji, słabości oraz prawdziwych wartości. A jak wszyscy wiemy, te aspekty należą do rzeczy, z którymi nastolatkowie wzmagają się również w realu.

Książka jest bardzo przyjemna w odbiorze, przepełnia ją swego rodzaju urok i ciepło, a wątek romantyczny sprawia, że czytelnik czuje go całym sobą.

Podoba mi się, w jaki sposób autorzy wyważyli cały klimat powieści. Nie jest zbyt cukierkowo ani za poważnie. Mamy tu przeplatankę np. budowania więzi między Zach’iem i Rubenem z problemami reszty grupy takimi, jak uzależnienia oraz udawanie kogoś, kim nie są.

Czasami główni bohaterowie działali mi na nerwy, ale każde zachowanie bardzo dobitnie pokazywało, jak mocno przytłacza ich nowa rzeczywistość i konsekwencje dążenia do bycia szczęśliwymi ludźmi.

„A jak to się wyda” czyta się bardzo szybko.

Ja pochłonęłam ją w niecałe dwa dni.

Myślę, że jest to całkiem przyjemna rozrywka, która przy okazji ukazuje pseudo idealny świat sławy.