Trzynaście powodów recenzja

Nie do końca wiem jak się wyrazić na temat tej pozycji. Myślę, że sam styl jakim napisana jest książka jest naprawdę trafiający do czytelnika, chwilami dosadnie, chwilami mniej. Wydawało mi się po pierwszych stronach, że to może być nawet całkiem niezły thriller, jednak niestety tu się pomyliłam. Oceniłabym to bardziej na historię młodzieżową, która jakby nie patrząc opowiada o codziennych, młodzieżowych problemach, które nie jednokrotnie są bagatelizowane, a często – gęsto są zauważane dopiero, gdy właśnie przytrafi się jakaś tragedia pokroju Hannah. Poniekąd z zapartym tchem czekałam na moment, w którym Clay dowie się jaka była jego ‚wina’ w samobójstwie dziewczyny. I trochę się rozczarowałam, bo okazało się, że jego największą zbrodnią było jedynie nie wyznanie (oficjalnie) uczuć nastolatce, która na dobrą sprawę mogła zrobić to samo. Nie mogę jednak powiedzieć, że ta historia jest zła. Pokazuje, że to co siedzi nam w środku potrafi naprawdę być trudne, a zachowanie ze strony innych młodych ludzi – prześmiewcze, wredne, niejednokrotnie uwłaczające – nie pomaga w żadnym razie, szczególnie, gdy ma się delikatną psychikę. Szkoda mi też, że nie specjalnie poznajemy głównego bohatera, bo większość czasu pochłania nas „głos” Hannah i to co ma nam do powiedzenia.Mimo małych nie dociągnięć to „13 powodów” zaliczam do udanych lektur, chętnie poleciłabym to młodym ludziom w nieistniejących już prawie gimnazjach – może wtedy pewna grupa nastolatków zastanowiła by się nad swoim zachowaniem, chodź to też kwestia względna, przy modzie na (dzisiejsze) bezstresowe wychowanie.