“Niezależnie od oficjalnego opisu naszego stanowiska pracy wszyscy harujemy na pół etatu jako motywatorzy. ”

“Czy my byśmy nie mogli być choć raz normalną rodziną, która nie rozwiązuje zagadek, nie obnaża kłamstw, nie odkrywa tajemnic i nie chowa trupów w szafie?”

“Człowiek bez rodziny nie ma tożsamości.”

“Lepiej dojechać pięć minut później niż wcale. ”

“(...) kofeina w żadnej ilości nie będzie przesadą. ”

“Nie będzie mi tu chłop życia układał i mówił, gdzie mogę chodzić.”

“Jest tak wiele różnych dróg i sposobów życia! Nieskończony zbiór możliwości, które musisz przejrzeć, odrzucić i wybrać właściwe.”

“Magia jest super i w ogóle, ale koniec końców jesteśmy tylko skórzanymi workami wypełnionymi mięsem i tyle.”

“Co jest ważniejsze niż czysta moc? Otóż okazuje się, że eleganckie kłamstwa.”

“W poniedziałek wieczorem drineczki smakują tak samo dobrze jak w sobotę.”

“Jestem czarną dziurą, tak do końca zbudowaną z braku i pustki, że mogę przyciągać do siebie wszystko. Cokolwiek.”

“Lepiej mówić szczerze niż podniośle. ”

“Moim zdaniem pochodzenie kształtuje nas tylko,/jeśli tego chcemy.”

“chodzi o to, żeby żyć w zgodzie z sobą,/w głębi serca”

“Zwykle kiedy jesteś zbyt skupiona na kimś albo na czymś,/wcale nie chodzi o tego kogoś czy coś./Tylko o ciebie”

“poezja jest muzyką,/która łączy słowa w dźwięki”

“Wszystko jest źle i nie tak./Śnieg w lipcu,/Halloween i słodycze w wakacje./Roztopy przychodzące zbyt wcześnie,/hibernujące niedźwiedzie,/które nie są jeszcze gotowe. ”

“(...) nie da się zmusić kogoś do  związku,/sprawić, żeby stał się kimś, kim nie jest. ”

“I czuję przerażenie, że nie pojmujesz,/że nawet jeśli nie jest zły,/to nie znaczy, że jest dobry dla Ciebie.”

“Wspinam się na pokrytą śniegiem górę tylko po to, żeby się przekonać,/że nie ma dla mnie bezpiecznej drogi z powrotem.”

“Dlaczego ludzie robią to, co robią,/zamiast mówić,/co czują.”

“Kodiak to nie same problemy./On ma same problemy”

“Znacznie łatwiej napisać wiersz i zostawić go w notesie,/niż powiedzieć, co czuję. ”

“Tutaj, w tym miejscu, wszystko miało swój sens i cel. Trudno było zatem uznać, że coś tak istotnego mogło być zaledwie zrządzeniem przypadku. Spędził wieki na obserwowaniu ludzi, a teraz miał jednego z nich tuż przy sobie, i nigdy nie czuł się lepiej. Nie wiedział, czy to miłość. Nie wiedział, czym jest miłość. Mimo to, gdy Selvyn uśmiechnął się ciepło, i wziął go za rękę, patrząc mu w oczy z tkliwością, pomyślał sobie, że chyba nie mogło chodzić o nic innego.
Chyba to właśnie znaczyło kochać.”